Op die pagina word je boven een aantrekkelijk brede rij van verschillende biersoorten-op-fles  gestuit door een invulgedeelte, waar je naam, woongebied en leeftijd worden gevraagd; vereist eigenlijk. Niet voor mij dus. Maar het wordt nog erger als je verder naar rechts kijkt. Daar vind je de tweede knop die je nodig hebt om uiteindelijk de derde knop, de ingang van de website, te bereiken. Die tweede knop vermeldt: By choosing “enter” you agree to our cookie and privacy policy.Zulke dwangmatigheid maakt mij altijd heel boos en tenminste achterdochtig ten aanzien van de eigenaar van de website. Zelfs als ik dan doorklik naar de Media releases willen ze eerst weten hoe ik heet, waar ik woon en hoe jong ik ben. Heineken? Om te kotsen wat mij betreft.

Maar goed, ik wilde weten wie de “brouw-Gerard” van Heineken was of is. Dus Wikepedia geraadpleegd. En wat blijkt: Heineken is opgericht door ene Gerard Adriaan Heineken. Toen hij in 1893 tijdens een jaarvergadering van zijn bedrijf overleed was hij maar 51 jaar oud, dus spiegel je niet te veel aan deze figuur. Annejet van der Zijl heeft een ongetwijfeld heel leesbaar boek over hem geschreven: ‘Gerard Heineken, de man, de stad en het bier’. Verder in de chronologie komen we zoon Henri Pierre, kleinzoon Freddy en achterkleindochter Charlene de Carvallo-Heineken tegen. Niet echt namen die je specifiek aan de Heineken fles kluisteren. En die website moet toch ook voor jou een reden zijn om dit merk voorgoed af te zweren.

Om het allemaal enigermate wetenschappelijk te vergelijken, heb ik dus ook maar even de website van Hertog Jan bezocht. Die start met de kreet dat je tenminste 18 jaar oud moet zijn om de website te mogen binnenkomen. Ik heb dus mijn leeftijd maar wat versleuteld (4-8-1990) en zie daar: de ingang van een bierkleurige paginareeks. Inmiddels ervaren op dit terrein klikte ik meteen door naar de pagina ‘brouwers’. En warempel (sorry Frans Hiemstra) daar zie ik, derde van links, temidden van enkele bierbuikige heren Gerard zitten. Maar dat blijkt Gerard helemaal niet te zijn. Want als je naar beneden scrolt, worden de heren brouwers één voor één aan ons voorgesteld. Daar blijkt Gerard Hertog Jan weliswaar Meesterbrouwer te zijn, maar om te zien een keurige heer, die bij het verwisselen van zijn driedelige pak naar een brouwersschort, voor de genoeglijke foto, is vergeten zijn stropdas af te leggen. En de Gerard die ik zag is Roland en aan de foto te zien is hij een loodgieter, die af en toe ongezien, denkt hij, een biertje tapt.

Nu de conclusie uit deze diepe gedachten. Jouw overstap van Heineken naar Hertog Jan is weliswaar laat, maar toch te waarderen. Waarom maken we met die hele donderdagavondploeg geen gebruik van het aanbod dat door deze edele bierverschaffer op de website wordt gedaan: ‘de brouwerij, je bezoek meer dan waard. Boek een rondleiding’.

Proost, kees