Goede Gerard

Goede Gerard

Zojuist begaf ik me op de website HTCHavelte.nl (de mensen een beetje de weg wijzen) en daar kwam ik toch een paar zaken tegen die mijn belangstelling bijzonder kietelden. Ten eerste het feit, dat de briefwisseling tussen jou en mij mank gaat aan continuïteit en met dit schrijven tracht ik daarin verandering te brengen. Het is immers weer de tijd, waarop allerlei competitie-aangelegenheden boven de sneeuw uitkomen. Dan verwacht ik in elk geval, dat ook de website uit de mottenballen komt en dat de tijd, dat je er niet op surft omdat het veel te druk is, nadert ofwel is aangebroken.

 

Leuk die foto’s van NL-doet, zeker ook omdat een behoorlijk percentage de actie laat zien, waar we allemaal heel goed in zijn: koffie en koek. Nu lijkt het alsof ik laatdunkend ben over de NL-doeners en het tegendeel is waar, zoals jij weet.

Laat je de hele diavoorstelling draaien, dan val je in één keer de kerstdagen binnen. Ook al een feest van een nieuw begin, dus helemaal passend na NL-doet en andere voorjaarsschoonmaakactiviteiten.

Natuurlijk piepte ik even binnen op het hoofdstuk ‘bestuur en commissies’ en ontdekte daar een fenomeen, dat ook mij elk jaar, in elk geval de afgelopen 10 jaar, overkomt. De foto op mijn ledenpasje, dat ik vergeten ben op te halen realiseer ik me nu, levert altijd commentaar op. Of ik de vader ben van die meneer die op dat pasje staat, of ik een verouderingscursus heb gevolgd en meer van dat soort snedige opmerkingen. Ik heb vorig jaar pogingen ondernomen om een recente foto te leveren, maar ik geloof dat die allemaal gestrand zijn op mijn onvermogen om een origineel portret aan te leveren dat aan de technische eisen kon voldoen. Weten doe ik het niet, want als gezegd heb ik mijn nieuwe tennisidentiteitsbewijs nog niet ingezien.

Maar wat merkte ik nou in het hoofdstuk ‘bestuur en commissies’, dat fenomeen dat ik noemde? Het was goed dat er namen bij stonden, bij die foto’s, anders had ik heel veel hoogwaardigheidsbekleders niet herkend. ‘Ouder worden moet je met ere dragen, dus ook met je portret’, zei mij een bevriende fotograaf ooit. Kom op ‘bestuur en commissies’ laten we allemaal de foto’s laten lijken op ons huidige uiterlijk. Ik doe, als gewoon lid, dan ook mee. Sommigen kunnen overigens niet zoveel aan die onherkenbaarheid doen. Zo zag ik een jou en mij zeer bekend hoofd, dat door de uitsnede was ontdaan van de markante krullenbos; ja, dat kan hij niet helpen. Of toch? Ik heb een positief bedoelde suggestie: fotografeer alleen de krullenbos en laat de rest maar weg, dat zal de herkenbaarheid zeker verbeteren.

Maar wat deed ik nou op die website behalve gluren? Ik was op zoek welk team ons op een competitieavond zou moeten ondersteunen met een bardienst. Ik dacht: ‘dan kunnen we gewoon ruilen met onze bardienst op een zaterdag en kunnen alle betrokkenen gewoon op de door hun gekozen speeldag de dingen doen die ze leuk vinden en die daar bij horen. Het zaterdagteam verzorgt zichzelf, de tegenstander en de bar/kantine op het moment dat ze zelf spelen en de mensen van het vrijdagteam doen hetzelfde op hun competitieavond. Dan houden ze allemaal de tijd vrij, waarvoor ze bij het  aansluiten bij een competitieteam hebben gekozen’. Lijkt me een goed idee en, zoals je van me gewend bent, een positieve afsluiting van deze brief.

Laat me jou en jouw team een succesrijke competitie wensen.

 

Vriendelijke groet

Kees

 

Hoi Kees, dag Gerard Overzicht