Nieuwe partner

Jij jij

Hoi Kees,

Als (beroeps)geïnteresseerde in al het wereldgebeuren volg ik vanzelfsprekend nauwlettend ook nog steeds het nieuws rond de Havelter Tennisclub. Dus zie ik op mij pc via toernooi.nl dat jij vrijdag de dertiende! (oktober) je opwachting zult maken bij de nieuwe aflevering van de clubkampioenschappen. En dit keer met warempel Frans Hiemstra aan je zijde en niet met mij. Dat vervult mij met weemoed. 
Jij met een andere tennispartner. Dat zal even wennen zijn. Want in het dubbel vormden wij samen een gekende combinatie. Een vast koppel op het HTC-complex. Ingegeven door de gedachte, dat je van wisselende contacten zonder de nodige voorzorgsmaatregelen enge ziektes kunt oplopen. Althans zo wil de overheidsvoorlichting ons doen geloven. Niet iedereen bij HTC denkt daar hetzelfde over. En dat is maar goed ook. Onder de liefst 92 deelnemers zie ik verrassende koppels, die tot grootse prestaties in staat zijn. Qua resultaten zal het ongetwijfeld niks uitmaken, of jij door Frans of door mij wordt gesecondeerd. Het blijft kanonnenvoer voor veel tegenstanders. Jouw overstapje was niet geheel vrijwillig, want ik besloot mijn heil elders in Nederland te zoeken, te ver van Havelte om lid van deze club te blijven. 

Dat brengt mij op een omissie die ik hierbij wil herstellen. Verplaats je mij terug in de tijd naar 28 april dit jaar. We hadden afgesproken, dat ik als lid van het raggersclubje op die avond mijn laatste balletjes aan de Binnenesweg zou slaan. De andere leden van dat redelijk elitaire gezelschap - Berry Buitelaar, Jacob Gemmeke, jouw persoontje, Jaap de Vries, Huib de Wit en Roelof Pruntel - zouden dan allemaal aanwezig zijn om mij uit luiden.
Het liep evenwel wat anders. Terwijl wij fanatiek, zoals altijd, onze kunsten op het centrecourt vertoonden, kwamen er steeds clubgenoten binnendruppelen. Bestuurs- en commissieleden, teamgenoten, meerdere tennisvrienden (m/v). Het tijdstip van mijn afscheid was kennelijk niet voor anderen ongemerkt gebleven. Ik werd na afloop van de tennissessie overstelpt met mooie woorden, cadeaus, kaarten, enz. Blijkbaar - moet ik in al z’n onbescheidenheid erkennen - ben ik meer dan een gewoon contributie betalend lid geweest.
Toen ik in 2007 als neo-Drent voor de eerste keer de HTC-kantine binnenstapte om mij op een Open Avond als lid op te geven, werd ik keurig opgewacht en opgevangen door een afvaardiging van het bestuur. Voorzitter Ruud van der Laan en Renske Hiemstra, die naar ik meen (wedstrijd)secretaris was, heetten mij welkom. En toonden zich verheugd dat ik mij aanmeldde. Ik moet daar eerlijkheidshalve bij zeggen, dat zij mede zo blij waren, omdat in elk geval één inwoner van Westerveld van die uitnodiging gebruik had gemaakt. Dan was niet alle moeite voor niets geweest. Ik meld dit speciaal omdat dezelfde Ruud en Renske eveneens tot de circa dertig HTC’ers behoorden, die mij tien jaar later bij mijn afscheid een onvergetelijke avond bezorgden. Na een periode in Drenthe waarvan ik met volle teugen heb genoten.
Zoals ik je al in een eerdere brief schreef, ben ik hier ook fluks als neo-Gelderlander bij de plaatselijke tennisvereniging lid geworden. Ik ben nog aan het onderzoeken wat voor vlees ze hier in de kuip hebben. Eén ding staat al vast: in zo’n warm bad als in Havelte zal ik niet belanden. Weemoed, inderdaad. Op mijn vorige - lange - brief aan jou kreeg ik zelfs te horen, dat ik kennelijk heimwee had naar andere tijden. Ik kan en wil het niet ontkennen. Om met presentator Hans Goedkoop te zeggen: terug naar de onze. Met andere woorden: succes! (samen met Frans).

Groeten,
Gerard.

 PS Ter illustratie stuur ik je hierbij tevens een cartoon waarin ik jou en je vroegere en huidige partner meen te herkennen. 

 cartoon_2017_10_07_2.jpg

Hoi Kees, dag Gerard Overzicht