Goede Gerard

Goede Gerard

Mooi om weer een brief te ontvangen uit het het verre Groesbeek. En hoe actueel is het onderwerp, dat je aansnijdt: liegen.
Want hoe wist je, dat ook de door ons (volk) gekozen regeringsleiders/coalitiegenoten dat zo professioneel zouden beoefenen? Is dat nou die jorunalistieke neus van je? Of misschien (ik vind dat waarschijnlijker) een ingeboren en goed gecultiveerd cynisme? Daarmee wil ik je neus voor nieuws niet tekort doen, overigens.
Maar mij bekruipt een gevoel van vervangende (!) schaamte als ik dat gedraai, gelieg en die naar mijn idee verkeerde solidariteit voorbij zie komen. Ik begrijp, dat leugens bekennen ook heftige consequenties kan hebben voor ons landsbestuur. Dus is het zaak om gewoon niet te liegen, zo makkelijk is het. Maar ja, je merkt aan alle kanten dat macht corrumpeert en dat het machthebbers/-hebsters na enige tijd gaat ontbreken aan realiteitszin en grenzen aan hun empathie.

Zo dat ben ik dan maar weer even kwijt, nou ja: kwijt? Als jij nou in je vorige brief ook al met leugentjes om bestwil begint, dan word ik onzeker over alles wat gebeurt in deze wereld. En, zoals jij zegt te hopen (wie zegt me nog dat je het echt hoopt?)(en wie zegt me dat ik dat laatste echt zou kunnen vertrouwen?)(en wie zegt...laat maar): ik val er niet over.
Ik val wel over andere dingen, gewoon omdat het ‘loopwerk’ niet zo fantastisch meer functioneert. Toen ik laatst aan het snuffelen was in oude papieren, dat doe je op mijn leeftijd, kwam ik een ‘vaardigheidsdiploma’ tegen (kom daar nog eens om). Daarop staat ondermeer vermeld, dat ik de 60 meter hardlopen in 11 seconden deed. Ik heb geen enkele aandrang om die afstand nog een keer hardlopend af te leggen, maar ik weet zeker dat ik er aanmerkelijk meer tijd voor nodig zou hebben. Dan geniet je ook meer van de omgeving die aan je voorbij trekt, moet je maar denken.
Het is natuurlijk wel jammer, dat ook de edele tennissport aan spelvreugde inboet. Met name het gevoel, dat je in toenemende mate je medespeler/-speelster in de weg staat, draagt daaraan bij. Dan maar gaan singelen? Dan kom ik toch ook weer heel dicht bij die 60 meter hardlopen en het ontbreken van aandrang in die richting.
Zoals je weet, hebben we inmiddels wel een soort van alternatieve bewegingsstimulans in huis in de vorm van een jonge hond. In de pogingen om het beestje haar nodige ‘uit’-beleving te verschaffen, ben ik regelmatig aan de andere kant van haar lijn te vinden. De activiteiten zijn verdeeld in wandelen en poep-en-pies-rondjes. Die laatste met als doelstelling zindelijkheid in het hondenbrein te laten landen en daarmee onze vloerbedekking een langduriger bestaan te schenken. Tijdens het schrijven van deze brief ben ik dan ook enkele malen buiten geweest, heb ik de krant en een aantal andere onvervangbare zaken uit een speelse bek gered en heb ik Sjenna, want zo heet ze, gebraveerd en voorzien van zaken die ze als beloning ziet.

Je merkt het wel: ik ben goed bezig. En je weet het ook wel: ik ben doodmoe.

Hartelijke groet

Kees

Hoi Kees, dag Gerard Overzicht