Goede Gerard

Goede Gerard

We hebben elkaars tennistalenten al in alle toonaarden bezongen. En terecht, want als we het zelf niet doen, dan hoeven we weinig hoop te hebben op de visie van anderen met betrekking tot onze bijzondere tennisgaven. Alhoewel…
Tot mijn grote verbazing en plezier kreeg ik via email een uitnodiging om een expositie te bezoeken in De Galerie in Steenwijk, je weet wel, daar boven de bibliotheek. Nou werd mijn verbazing niet veroorzaakt door de uitnodiging zelf, ik krijg er regelmatig eentje sinds ik er voor het Schrijversfestival een expositie organiseerde met kunstwerken van Auke Tuinstra; Auke baseerde zijn werken op titels van boeken met ‘tuin’ als onderwerp onder het motto ‘nomen es omen’.
Nee, wat mij zo blij verbaasde was het feit, dat deze expositie nou eindelijk in zich draagt dat onze talenten aan den volke bekend worden gemaakt. Hij is namelijk getiteld ‘Raggers rond de baarg’. En dat kan eigenlijk maar over één groep Raggers gaan, dacht ik. Te weten: de roemruchte donderdagavondgroep op de banen van de HTC.
Nu zie ik je bijna denken, dat onze bijdrage aan het wekelijkse gerag sinds enige tijd is geminimaliseerd door uiteenlopende gebreken. Jouw gebrek is het ontbreken van een geschikte woning in deze buurt, het mijne zit dichterbij huis, t.w. het onderstel. Maar was Rembrandt tijdens zijn leven een zo belangrijke trekker in het Rijksmuseum? Was Bach in zijn tijd even beroemd en gevierd als tegenwoordig? Nee, het begint altijd met een expositie en -laten we wel wezen- we mogen blij zijn dat we die erkenning nog bij leven krijgen.

Na deze en nog wel wat andere overwegingen had ik zo verstandig moeten zijn om, zoals ik gewend ben, niet verder te kijken dan aan de buitenkant. Want de uitnodiging geeft ook nog informatie over de tentoongestelde Raggers. Het begint nog vrij hoopgevend: “Hierin wordt een familiegeschiedenis op de rafelrand van Overijssel en Drenthe in beeld gebracht.” Met wat achterblijvende geografisch besef en een breed beeld van wat familie is of kan zijn, bleef ik blij en verrast. Maar goede Gerard, ik was zo onvoorzichtig om ook de bijlage te openen. Moet je nooit doen bij een mail van een onbekende en wellicht onbetrouwbare afzender, was mij weleens gezegd. Maar nu bleek mij, dat je ook met deze bekende en doorgaans betrouwbare afzender op de koffie kunt komen. Ik citeer hier maar even de begeleidende tekst, zodat je geen bijlage hoeft te openen (van deze bekende en wellicht onbetrouwbare afzender).
Nog steeds is over de streek rondom de Bisschopsberg en zijn bewoners weinig bekend. Het gebied is lang onopgemerkt gebleven en er bestaat nog altijd een clichébeeld over de 'Baargers' die in het heideveld tussen Steenwijk en Havelte ploeterden voor hun bestaan. Het mag welhaast een wonder heten dat een van de vroegste bewoners van het gebied zijn persoonlijke herinneringen op papier heeft gezet, zowel in verhaalvorm als via tekeningen en schilderijen. Het is een geluk dat de familie Kuiper deze schat aan informatie altijd goed heeft bewaard. Aangevuld met oude archiefstukken van de familie uit de eerste helft van de negentiende eeuw levert dit prachtige sfeerbeelden op.
Even dacht ik nog, dat de expositie alleen over Berry zou gaan, maar verder lezend werd me duidelijk dat zelfs dat niet het geval is. Teleurstellend dus, maar de korte periode waarin ons ploeterend bestaan onderwerp van publiciteit leek te zijn, hebben we dan toch maar weer beleefd.
Rest mij nog jou en je jonge maat een succesvol toernooi toe te wensen tussen de andere triefelaars in je buurt. Zorg nou maar dat je gauw terugkomt in de richting van de Bargers. Want al win je dat toernooi, de kans om ook met een expositie in De Galerie in Steenwijk te worden geëerd lijkt me zeer gering.

Hartelijke groet, Kees

Nieuws Overzicht