HTC van Gerard aan Kees nov 2019
Hoi Kees,
BG en E
Voor de eindejaarsnieuwsbrief van onze tennisclub heb ik op verzoek een verhaaltje getikt over mijn terugkeer naar zuidwest-Drenthe en de daarmee bijna vanzelfsprekende heraanmelding bij HTC. Ik constateerde in dat stukje dat er in die tussentijd in mijn ogen nauwelijks iets veranderd is, afgezien van de lijfelijke afwezigheid van enkele (prominente) leden. Ik dien daar toch iets van terug te nemen.
Tijdens mijn afwezigheid is er spontaan dan wel onder druk van wie of wat dan ook een nieuwe commissie in elkaar getimmerd. Daar kwam ik achter, toen ik kortelings een e-mail ontving over twee feestelijke bijeenkomsten, waarbij ons aller aanwezigheid zeer op prijs wordt gesteld. Die e-mail was ondertekend met de ‘commissie BG en E’.
Ik, nieuwsgierig als altijd - het is nog net geen beroepsdeformatie - ging prompt te rade bij de enige juiste persoon, bij de man, die alles hoort te weten en ook weet, bij de voorzitter van de club dus. Dat bleek een goede keus, want deze Ruud van der Laan vertrouwde mij toe dat hij zelfs zelf lid van die commissie is, als hij al niet initiator van dat clubje is. Dat laatste is overigens mijn interpretatie. Kees, de nogal cryptische benaming BG en E staat voor Bijzondere Gebeurtenissen en Evenementen. Dat we dat maar weten. En wie daarvan allemaal lid zijn, ik kan het je haarfijn uitleggen, als je daar überhaupt behoefte aan zou hebben.
Het zijn vanzelfsprekend grotendeels feestbeesten. En die krijgen wat jou betreft je zegen. Niet helemaal jouw piece of cake, schat ik in.
Nou heb ik zo mijn twijfels over het succes van het eerstvolgende evenement. Een verenigingsavond die een groot succes dreigt te worden, als wij in groten getale de tennisprestaties van clubgenoten aanschouwen, lees ik. En onderwijl en nadien het glas heffen, traktaties van de kerstman verorberen en/of onze naaste kantinebuur (m/v) vermaken met gezellige verhalen en/of hartverwarmende stichtelijke kerstboodschappen.
Dat festijn vindt dus plaats op het laatste Winterkoninkje-avond van dit decennium, op 13 december. Dat wordt, voorspel ik nu al, geen gewoon evenement. Je kunt er donder op zeggen dat dit een bijzondere gebeurtenis wordt. Op VRIJDAG DE DERTIENDE! Oei. denk ik dan. Het enige geloof dat ik aanhang is bijgeloof. Ik ben een heiden, maar ik doe daar al jaren niets meer aan. Hoewel het bijna veertig jaar geleden is, herinner ik me de volgende bijzondere gebeurtenis als de dag van gisteren. Mijn zusje en haar man hadden in alle wijsheid besloten op vrijdag de dertiende te trouwen. Prompt werd op weg naarv de feestzaal de auto van m’n broer en zijn vrouw door een op hol slaand paard aangereden. Waarop mijn schoonzusje vertwijfeld riep: ,,Zie je wel, dat krijg je als je dit op vrijdag de dertiende laat plaatsvinden.’‘
Dus wat staat ons heremetijd op dat Winterkoninkje-evenement te wachten, als we daags erna de betrouwbare media volgen, die verslag zullen doen van wat er die avond daarvoor allemaal gebeurde aan de Havelter Binnenesweg? En wat voor troep kunnen we nog meer verwachten als we een blik zouden werpen op die andere asociale media (wat wíj natuurlijk nooit doen)?
Ik ben in elk geval blij dat ik die avond niet hoef te spelen. Dat scheelt in elk geval een blessure. Ik ben overigens wel van plan kerst op het tennispark te vieren. En hoop jou daar ook weer eens te treffen. Of is dat - heel valselijk - de kat op het spek binden?
Die commissie BG en E mag dan een nieuwigheidje zijn, er zal die avond hopelijk toch wel ouderwets glühwein te drinken aangeboden worden en een bitterbal te verorberen zijn? Die bitterbal doet me ergens aan denken. Weet je, ik Ik heb een voorliefde voor nutteloze kennis. En kwam laatst al speurend naar nog meer kennis (want kennis is macht) een verhandeling tegen over de bitterbal. Die verhandeling had als kop: ‘Waarom heet een bitterbal bitterbal’? Ik wens ook jou en wellicht sommige anderen meer macht toe, dus geef ik die kennis met alle plezier door.
Een bitterbal is een kleine, bolvormige, gefrituurde (of in de oven gebakken) snack. Traditioneel bestaan bitterballen uit een stevig paneerlaagje en een vulling van een soort vleesragout, vergelijkbaar met de vulling van kroketten. Er zijn ook vegetarische varianten.
Maar: bitterballen zijn zelf helemaal niet bitter. De naam verwijst naar het feit dat ze vroeger gegeten werden als hapje bij een bittertje: een glaasje sterke drank. Wil je nog meer kennis? Daar gaat-ie dan: het woord bitterbal is in 1923 voor het eerst op schrift aangetroffen. Op 17 februari 1923 stond in het Algemeen Handelsblad de volgende passage (waaruit meteen een hoop borrelwetenswaardigheden uit die tijd duidelijk worden):
Voor de dames in de groote stad, die de moderne restaurants bezoeken en daar, als zij even aan haar glaasje Voorburg [= soort zoete likeur] hebben genipt, (...) kleine ‘bitterballetjes’ snoepen, zij medegedeeld, dat die bitter- of vleeschballetjes op geheel dezelfde wijze als de bovengenoemde vleeschballetjes worden gemaakt. (Erboven staat namelijk een recept voor vleeskoekjes of vleesballetjes.) Wie thuis, na den afternoontea, een glaasje schenkt: Voorburg of portwijn voor de dames, groene pommeranz of angustora voor de heeren, kan zelf die kleine, ronde vleeschballetjes bereiden.
Hoewel het drinken van bitters sterk in populariteit is afgenomen, is de bitterbal onverminderd populair. In horecagelegenheden en sportkantines maken bitterballen deel uit van een zogeheten bittergarnituur. Zover zijn ze bij HTC nog niet. Maar wie weet, breng ik de commissie op een idee. Als dit nog niet lukt op vrijdag de dertiende, dan behoort dat wellicht tot een van de goede voornemens van de commissie BG en E in het nieuwe jaar. We zullen zien: op vrijdag 10 januari staat er al weer een BG dan wel E op het programma: een zoepmaaltijd. Het zou mij bitter tegenvallen als er dan geen ballen bij worden geserveerd. En nog meer als jij er dan niet bij bent.
Groeten,
Gerard.
