Dat heeft je inmiddels de gelegenheid gegeven om een andere tennispartner voor het Winterkoninkje te engageren. Je bent natuurlijk een generatie jonger gaan zoeken om zeker te zijn van succes. Hoe bevalt dat?

Nee, ik heb het over de heren dubbel. In de mix heb je je verbonden aan Lies om van het idee, dat je niet meer met mij mag, langzaam te kunnen afkicken.

We hebben wel een alternatieve gezamenlijke bezigheid gevonden in de vorm van een theaterbezoek. Je betrok mij bij een oude hobby van je: popmuziek uit de jaren 60 en 70, nu weer op het toneel gebracht door de band Her Majesty. Helemaal onder in de kast vond ik mijn rock en roll-schoenen, en ook de brylcreem was nog niet hard geworden, dus we togen glimmend en gekuifd naar De Meenthe. Daar voelden we ons al wat minder oud, gezien het overige publiek en schoven braaf de tweede rij in (ja, kaarten bestellen kan ik gerust aan je overlaten).

Jij hoopte natuurlijk dat op die rij het geweld vanaf het podium het meest ongeremd bij mij binnen zou stromen. Ik wist (regelmatige theaterbezoeker), dat een plek vóór de stapel speakers aan weerszijde van het podium, qua geluid het minst onveilig was. De show van Her Majesty was prima, de muzikaliteit boven discussie en het geluid luid (ja, ja) maar dragelijk. Bij de meeste aangekondigde nummers kon jij me nog toevoegen wanneer je de oorspronkelijke uitvoerders had zien (en waarschijnlijk ‘horen’) optreden. Dat moest dan wel in de korte periodes van rust wanneer bijvoorbeeld de gitarist weer een andere steelguitar ging bezetten of de drummer naar de microfoon liep om aan te kondigen, dat hij de best zingende drummer van Nederland is. Hetgeen hij ook luid en duidelijk waar maakte.

En ik, opgevoed met een orgel spelende vader en een oudere broer die uit jazz bestond, Jazzclubs en –concerten, wentelde me in best leuke muziek met een naar mijn mening zeer getalenteerde gitarist. Maar voor meezingen ontbraken mij zowel de wijs als de woorden. Gelukkig viel dat niemand op. De meesten gingen zo op in hun zangpogingen dat ze niets om zich heen vernamen. En de enkeling die wel oplette overtuigde jij door voor wel twee of drie mee te doen. Verdomd leuke avond en, laat ik eerlijk zijn, ik voel meer waardering voor de gepresenteerde muziek dan daarvoor.

Zag ik nou bij De Wereld Draait Door een bekende? De pianist van Her Majesty die met een andere band John Lennon uit het stof (dat is wel erg letterlijk) haalde, kwam mij heel bekend voor. 
Echt kennis van zaken hoef je bij mij niet te verwachten, maar je ziet dat ik wel goed oplet. En dan ben ik weer terug bij het tennissen, waarvoor het zelfde geldt, gold.

hartelijke groet

kees