Zelfoverschatting....

Goede Gerard

Maar jongen toch, wat een frustratie. En die loopt ook nog uit op een verkeerde vraag aan mij: ‘wie van de twee (Baudet en Derksen) lijdt het meeste aan zelfoverschatting?’. Een open deur voor een politicus, zo’n vraag. Niet dat ik me een politicus waan of er ook maar de minste  behoefte heb er eentje te zijn. Maar ik weet wel dat zo’n type blij is met dergelijke vragen, omdat het antwoord erop volstrekt ongevaarlijk voor hem of haar kan zijn. Dat antwoord richt zich namelijk in het geheel niet op de verwachte naam, maar op het werkwoord lijdt. Daarmee kan het ook naar waarheid (wat is dat nog waard…) luiden: ‘ze lijden geen van beiden, ze zullen bestrijden dat er sprake is van zelfoverschatting’.

Je roert wel weer even een situatie aan, die jou als journalist en mij als communicatiemens heftig bezig houdt. Ik moet je zeggen, dat ik nog een teleurstelling voor je heb. Je spreekt over de manier waarop Baudet reageerde op de vragen van Weimans als een afgang. Letterlijk is daar geen speld tussen te krijgen, maar figuurlijk zal een aanzienlijk (veel te groot) aantal mensen het een heldendaad vinden als iemand wegloopt uit de studio. En die veronderstelling verontrust mij mateloos. In de zeventiger jaren was de toenmalige minister president Van Acht in het NOS-journaal slachtoffer van een fanatieke Bob de Ronde, zuiger van formaat. Een paar dagen later werd hij aangesproken in Nieuwspoort op dit voor hem zo pijnlijke interview. Met de van hem bekende zacht-geïge vrolijkheid liet hij een paar schriftelijke steunbetuigingen zien die hij naar aanleiding van dat interview ‘uit het land’ had ontvangen. En al sedert die tijd verliest de inhoud steeds meer terrein op de presentatie. Wat me terugbrengt bij jouw intro: Van Roosmalen vindt veel politici steeds meer (slechte) cabaretiers. Ik vind dat geen compliment overigens voor de doorsnee cabaretier, laat staan voor de goeie.

Als ik naar de oorzaken kijk van dit fenomeen, dan heb ik de neiging de media als één ervan te zien. Het bereik van met name televisie is heel groot en heel direct en degenen die een handige presentatie hebben, wekken veel aandacht en sympathie bij de kijkers. Een dergelijke werkwijze werd voor mensen die afhankelijk waren (en zijn) van steun uit achterbannen een must om te scoren. Inmiddels is de presentatie uitgegroeid tot een onderdeel met wetenschappelijke achtergrond en naar mijn mening zwaar overtrokken belang. Hoe is het toch mogelijk, dat een leider van een groot land een geheel eigen ‘waarheid’ poneert en dat grote groepen mensen weten, dat hij staat te liegen, maar wel achter hem blijven staan? Sociale media zijn wat dat betreft in een groeiend aantal doelgroepen nog veel indringender, want daarop kun je ongehinderd te keer gaan. Goed, er zijn een paar grenzen, gelukkig maar een paar want ik ben niet voor censuur, maar die zijn zo flexibel dat slimme jongens er mee kunnen doen en laten wat ze willen. Als gebruikers geen grenzen in acht nemen, is het schelden, schreeuwen, liegen en dreigen niet van de lucht. En er zijn nogal wat gebruikers, maatschappelijk machtig of juist niet, die het heerlijk vinden om hun ongemak, woede of stommigheid zo de wereld in te slingeren. En wat doet die wereld ermee? We gooien het al lange tijd op de grote hoop (‘ach je kunt er niks mee en niks tegen’) en veranderen door de jaren heen heel snel onze manier van met elkaar omgaan.

Ik weet het, ik ben een oude man die meer ‘vroeger’ heeft dan ‘toekomst’. Het feit dat ik met jou een briefwisseling heb is daar al een bewijs van. Ik heb de hoop gehad, dat een gebeurtenis als de pandemie van dit (en volgend?) jaar, een keerpunt zou kunnen worden in dit soort zaken. Na een dagje naar het westen van het land, gezegend met de nodige files en ouderwetse stadse druktes, is die hoop nogal ingehaald door realisme.

Wat zitten we toch goed in deze provincie en dit dorp. Wat hebben we veel ruimte (niet verder vertellen) en een behoorlijke manier van daar met elkaar gebruik van te maken. We moeten blijven genieten en op die manier de tegenkracht vormen ten opzichte van al die dingen waarover ik eigenlijk helemaal niet wilde schrijven.

Hartelijke groet

kees

Hoi Kees, dag Gerard Overzicht