Rookvrij

Hoi Kees,

‘Klagen’ stond er boven jouw laatstverschenen brief aan mij. Ik denk dat de jouw bekende HTC-websitebeheerder de hand in deze titel heeft gehad. Want jij vond in die snikhete periode van het ontstaan van jouw brief dat jij alle reden tot klagen had. Eerlijk gezegd probeer ik - zelfs nu het nog zo’n 25 graden Celsius is - uit alle macht om vooral niet te klagen. Dat ligt me niet. En dat vinden veel van onze medelezers ook niet zo leuk, vermoed ik.

Maar Kees, zeuren mag toch wel? Dus daar gaat ie dan.

We mogen sinds kort - zij het onder voorwaarden - weer volop aan de bak op het tennispark. In september en oktober doen er zelfs op vrijdagavond acht (!) HTC-teams mee aan de zwaar verlate voorjaarscompetitie. Het moet ook jou toch volop voldoening geven dat het mannenteam, waartoe wij beiden ooit behoorden, als ware pioniers jaren geleden het voortouw namen om onze tennistalenten op vrijdagavond aan den volke te tonen. En zie, welk een enthousiasme heeft dat bij clubgenoten teweeg gebracht!

Maar dat heeft ook voor de nodige problemen bezorgd. De tennisbond voelde zich zelfs genoodzaakt dat winst niet meer mogelijk was via een volwaardige tweesets-overwinning, maar dat bij een 1-1 setstand de derde set via een supertiebreak (wie het eerst bij de tien is heeft gewonnen) moest worden gespeeld. En zelfs die maatregel is alweer achterhaald. Nu geldt er op vrijdagavond een tijdregel: beginnen, spelen, doortellen (dus niet bijvoorbeeld 6-3 en 6-4, maar 12-7), na precies een uur volgt een ongetwijfeld snerpend fluitsignaal of wordt een bel geluid, en dan is het over met de pret. Op alle banen. Dat kan nog lachen (of janken) worden.

Ik ben niet gevraagd lid van een van die acht ploegen te worden. Dat stemt tot nadenken, doet misschien wel pijn. ‘Zal het de leeftijd zijn?’ hoop ik dan maar stilletjes. Mocht het om andere redenen zijn, dat ik niet (meer) gewild ben, dan heb ik een groter probleem. Voorheen was ik zelfs aanvoerder (playing captain), dat had zo zijn voordeel... 

Nu ik toch zo aan het zeuren ben, de volgende kwestie. Wat lezen we op een bordje aan het hekwerk voor de schuifpui van het clubhuis? ONS TERRAS IS ROOKVRIJ. Een prima tekst, zou je in eerste instantie denken. Niet alleen de jeugd moeten we overal rookvrije sport- en speelplekken aanbieden, maar ook volwassenen hebben baat bij een beter milieu. Hoe anders was dat vroeger. Misschien heb ik deze anekdote al eens opgetikt (mijn geheugen laat me bij tijd en wijle een beetje in de steek; ik mag wederom hopen dat het de leeftijd is...), dan maar voor de tweede keer. Ooit zat ik in een team dat Nederlands jeugdkampioen werd. Je moet af en toe een neusje hebben om je bij de juiste teamgenoten aan te sluiten. Als beloning kregen we van ons clubbestuur een verzilverd sigarettenbekertje! Zo’n bekertje dat je dan op verjaardagen van je ouders meerdere keren per avond mocht vullen met sigaretten, die dan door ooms en tantes en ander verjaarsvolk  voor het grijpen lagen. En je vond die geur, vooral van sigaren, heerlijk om op te snuiven. Later rookten we (althans ik) volop. Een pakje per dag, nee met een baal shag deed je tweeënhalve dag. Ik stopte ermee, rigoureus. Nooit meer een sigaret aangeraakt. Ik was toen 33. Hé, is dat in onze christelijke maatschappij geen bijzondere leeftijd? Maar dit terzijde.

ROOKVRIJ dus. Maar wat betekent dat? Volgens onze grote leermeester en leidsman meneer Van Dale: ‘vrij van rook’. En ook: ‘geen rook veroorzakend’. Over dat laatste wil ik wel even mijn zegje doen. Wat wil nu het geval bij ons rookvrije terras? Op 22 augustus is er een speciaal gezelligheidstoernooi om ons door die vermaledijde coronatijd heen te slepen. Een hele middag tennissen, althans dubbelen, met ter afronding van die fijne middag een heerlijke barbecue op het terras. Nou wil ik vooral niet zeuren, Kees. Maar hoe doe je dat: vlees en ander eetbaar spul roosteren zonder rook af te scheiden? Ik zou het echt niet weten.

Omdat ik van nature nogal nieuwsgierig ben, laat ik vanzelfsprekend mijn gezicht - en nog veel meer - die middag en avond bij HTC zien. Ik zal jou natuurlijk achteraf van mijn bevindingen op de hoogte brengen. Maar moet ik dan ook bij een BOA gaan klagen?

Groeten,

Gerard.

Nieuws Overzicht