Maar goed, andersom is het ook een moeizame procedure. Als je vraagt hoe het met iemand gaat en hij of zij barst los in een minuten durende litanie, waarin het leed van hem/haar zelf, dat van schoonmoeder, kinderen en de kat uitgebreid wordt behandeld, dan denk ik ook wel: “Had ik mijn begroeting niet beter iets anders kunnen formuleren?”.

Kortom, we hebben het moeilijk om elkaar op een open en gemeende manier te begroeten en die begroeting met een juiste dosis empathie te beantwoorden.

Daarom is dat internet zo fijn. Je hebt tijd en afstand, geen oogcontact, dus je kunt liegen tot je er zelf van bloost, zonder dat de ander dat ziet.

Ter zake nu, we zitten tenslotte op een website van de HTC Havelte, dus het moet ook een beetje over tennissen gaan. We bereiden ons weer terdege voor op de vrijdagcompetitie voor mannen (of was het toch voor heren? In dat laatste geval moet ik ook de mental training weer opstarten). Ik heb mijn racket laten bespannen, maar dat blijkt een geweldig nadeel met zich mee te brengen, t.w. een smoes minder als het niet loopt. De bespanner in kwestie staat in veel gevallen namelijk tegenover of zelfs naast me, dus dan kun je je geen grappen veroorloven.

Daarnaast moet mij nog iets heel anders van het hart, dat zeker ook met ons en de HTC Havelte te maken heeft. Ik heb namelijk het idee, dat onze briefwisseling niet echt fanatiek wordt gevolgd door anderen dan jij en ik. En voordat de hoofdredacteur van de website ingrijpt, moeten we er samen eens over nadenken of we wel moeten doorgaan. ‘De eer aan jezelf houden’ noemen ze dat. Ik stel het volgende voor: jij laat je mening ook via dit medium openbaar worden en dan zien we even of er demonstraties volgen, ingezonden stukken, getwitter en facebook-geweld (daar moet jij dan naar kijken, want dat doe ik niet), vragen in de gemeenteraad (die wij dan gezamenlijk gaan beantwoorden hi, hi), maar vooral veel ingezonden stukken in Da’s mooi en de Westervelder. Op basis van die ervaringen, ik heb geleerd dat het er altijd minstens drie moeten zijn om je oordeel op te baseren, kunnen we dan besluiten om al of niet door te gaan via deze website of dat we het gewoon mondeling of per email afdoen.

Want een beetje zeuren uit het ongerijmde is en blijft leuk. Bovendien kun je tussen neus en lippen door ook nog eens een gezouten mening kwijt.

Laat me jou en alle andere lezers (!) van harte een heel goed jaar toewensen, waarin alles goed is en waarin het barst van de fijne dagen.

hartelijke groet

Kees