Brief uit de tuin

Goede Gerard

Ik stuur je deze brief als eerste product in deze serie vanuit mijn nieuwe onderkomen, mijn tuinkantoor. Ik zal je de beschrijving besparen, je komt maar een keer kijken. Maar ik kan je wel vertellen dat de ontstane situatie zorgt voor allerlei inspiratie, die mijn leven (nog) boeiender maakt. Als dit nou, wat je regelmatig hoort, een man’s cave is, snap ik niet dat wij mannen (!) ooit in rijtjeshuizen en dergelijke onderkomens zijn gaan wonen. Het barst in ons landje weliswaar niet van de grotten, maar daar moest toch iets op te vinden zijn geweest. Er waren in deze buurt heel wat enorme stenen te vinden die met wat ingenieuze stapeltechnieken tot grot omgevormd hadden kunnen worden.

 

Lees meer

Hoenderhok

Goede Gerard,

Laatst wilde ik met een belangwekkende boodschap de knuppel eens in het hoenderhok gooien, tot ik me realiseerde, dat me dat op tenminste heftige onvrede zou komen te staan met fervente dierenliefhebbers. Maar wat ik wilde vertellen was, zeker wat mij betreft, de moeite waard. Dus probeerde ik het hoenderhok en daarmee de dierenliefhebbers te vermijden, door te betogen dat mijn knuppel de hekken van het hoenderhok zou kunnen vernietigen en dientengevolge een aanzienlijke populatie vrije uitloop-kippen zou opleveren. 

Lees meer
 Gerard jr.

Ook een ommetje

Hoi Kees,

Een tijdje terug wandelden we een stukje door de Havelter dreven waarover jij in een brief aan mij verhaalde. Stevig wandelen kon je het niet noemen; een oplettende toeschouwer zou het meer als kuieren omschrijven. Dat constateerde jij in wezen ook door de slotalinea te wijden aan de manier waarop jij mij naast jou zag lopen. En wat meende jij terloops te zien? Ik citeer: ‘Een grijze man met de voorovergebogen houding van een oudere en met de handen op de rug. Ik weet eerlijk gezegd niet waarom oudere (vooral) mannen veelal met de handen op de rug lopen. Ik weet wel dat het mij zo erg is opgevallen, dat ik mijn uiterste best doe om niet zo te lopen en zodoende niet met mijn leeftijd te koop te lopen’.

Lees meer
Tennis als 'nette' sport op de vroegere grasbaan van doe je best/HTC. Krijgen we op 9 september eenzelfde beeld aan de Binnenesweg?

HT&PC? NEE

Hoi Kees,

Laatst vond ik twee berichten van HTC in mijn mailbox. Allebei afkomstig van Frans Hiemstra, niet in zijn functie als penningmeester, maar als interim-secretaris van de tennisclub. Twee berichten, waarvan één op mij zeer positief overkwam, terwijl ik het andere als negatief ervaar. Laten we - gezien ons beider zonnige karakter - met het positieve beginnen. 

Lees meer

Rotzooi-bestrijding

Goede Gerard

Het is al weer augustus. De zon zakt op een merkbaar andere plek onder de horizon dan een maand geleden. Het is een beetje eerder donker dan diezelfde maand geleden. En wat ben ik daar blij mee: even een paar uur verlost van de ‘koperen ploert’ die zo onbarmhartig staat te schijnen.
Gelukkig zit ik in een levensfase die een aanpassing aan de omstandigheden mogelijk maakt. 

Lees meer

De duvel is oud

Goede Gerard

Toen wij vorige week onze gewoonte weer opnamen en een gezamenlijke wandeling maakten, speelden zich in mijn hoofd een aantal gedachten af. Ten eerste vond ik het onplezierig, dat ik de afstand en de wegconditie nader moest bepalen om de haalbaarheid van mijn kant te vergroten. Dat is een soort ‘toegeven aan iets waar je bepaald niet op zit te wachten’. Maar ja, zonder dat zou het een nog onplezieriger wandeling kunnen worden als ik op gegeven moment niet verder zou kunnen en met behulp van een voertuig weer op het rechte pad, thuis in dit geval, gebracht zou moeten worden. Dus wandelden wij over gebaande paden naar Brasserie Oer om daar een kop koffie of een andere koek en zopie te genieten. 

Lees meer

Drie punten...

Goede Gerard

 

Wat een productie, twee lange brieven met goede ideeën. Tijd genoeg blijkbaar; sterker nog: je geeft aan “omdat ik niets te doen heb schrijf ik nog een brief”.  Jouw bescheidenheid kennende voeg ik daar aan toe: “en je hebt belangrijke dingen te melden”.
In elk geval stimuleert het mij om -zo kort voor mijn welverdiende (!) vakantie- iets van me te laten horen. 

Lees meer

Aan succes ten onder

Hoi Kees,

In het nog niet eens zo bar verre verleden - in een periode dat elke andere dan witte kleding- en schoeiselkleur op de baan als not done werd ervaren - was de zondagcompetitie je van het in het Nederlandse tenniswereldje. Op die dag traden de beste spelers (m/v/enz.) op zondag tegen elkaar in het strijdperk. Vooral talentvolle jongeren werden geacht - als ze de leeftijd van achttien jaar hadden bereikt - om zondagteams aan een kampioenschap te helpen. Wie liever op zaterdag zijn tenniskunstjes wilde vertonen had de keuze al gemaakt: hogerop zit er voor mij niet in.

 

Lees meer
Binnenkort te zien in dit Havelter Theater: cowboy Roelof.

Hoezo bezorgd?

Hoi Kees,

In jouw vorige brief aan mij besteedde je volop aandacht aan het fenomeen vrijwilligers. En dan met name aan het gebrek aan opvolgers, wanneer een persoon er om wat reden dan ook mee ophoudt zich verdienstelijk te maken voor de club en haar leden. Geen tijd, druk, druk, druk, je noemt zelf al de meest gebruikte argumenten om zo’n verzoek van het bestuur om ‘vers bloed’ af te wijzen. 

Lees meer

Vrijwilligers...

Goede Gerard

In deze brief ga ik me met zaken bemoeien, waarmee ik eigenlijk niks te maken heb. Jij zult dat niet vreemd vinden of in elk geval doen alsof je dat wel van mij gewend bent. En toch ga ik je voor de verandering eens verbazen met mijn onderwerp. Ik ga het namelijk hebben over onze lezertjes.
Ondanks dat ik al enige tijd geen actief deel meer uitmaak van de tennisvereniging kom ik toch wel eens in aanraking met actieve leden. Naast Lies en Marije’s hele gezin ben jij natuurlijk zo’n actief lid, dat ik af en toe spreek (of lees of schrijf). Maar over die leden heb ik het in dit geval niet. 
Ik ga het hebben over al die andere leden, van wie ik er een aantal ken en ook een flink aantal niet. En dat laatste is een goed teken, want het gaat daarbij voornamelijk om nieuwe leden. 

Lees meer

Grensoverschrijdend

Hoi Kees,

In je vorige brief tikte je de knap voorspellende woorden ‘een nieuw jaar overkomt ons’. En je constateerde dat het afgesloten vorige jaar de mensen niet veel goeds had gebracht. Nou de start van 2022 oogt in sommige opzichten ietwat beter. Eerst het goede nieuws.
Er is zowaar een nieuw kabinet in elkaar getimmerd en het dreigt nu de goede kant op te gaan met de bestrijding van het coronavirus. We keren wat dat betreft weer een beetje terug in de tijd, die we vergoelijkend ‘het oude normaal’ noemen. 
Dan nu aandacht voor het slechte nieuws, hetgeen - ons kennende - vanzelfsprekend veel meer ruimte in beslag neemt. Die onplezierige sfeer in ons landje is niet weg. Dat kan ook niet, zolang nog veel te veel onplezierige personen zich in onze maatschappij manifesteren. En ons en andere mensen daarmee erg lastig vallen. Een vorm van milieu-/lucht-/taal-/media-/omgangs-/noem-maar-op-vervuiling, die nog lang niet tot het verleden behoort. Laat ik daaraan op dit moment niet al te veel woorden besteden. Die gelegenheid dient zich ongetwijfeld in de loop van het jaar wel weer aan. 

Lees meer

Uitspreken!

Goede Gerard,

Een nieuw jaar overkomt ons. Het overkomt ons, we hebben er niet specifiek om gevraagd. Wat we wel zouden willen is, dat het vorige jaar nou eens eindelijk wordt afgesloten. Het heeft veel mensen niet veel goeds gebracht.

Maar wat zie je? De factoren die daar een rol in spelen zijn niet bij de overgang van 31 december 2021 naar 1 januari 2022 prompt verdwenen. We blijven nog altijd onder invloed van dat virus en zien ook nog steeds geen oplossing op korte termijn. Ondermeer dat levert een onplezierige sfeer op in ons landje en ook die sfeer overleefde de jaarwisseling. Waar heb je dan een nieuw jaar voor nodig.

 

 

Lees meer

Volop geheimpraat(jes)

Hoi Kees,

Sinds zo’n jaar of twintig ben ik lid van een geheim gilde: het ‘Gilde van 21’. 
Dat is om meerdere redenen een merkwaardig genootschap. Op de eerste plaats is het niet geheim. Bovendien doet het zijn naam geen eer aan. Want hoewel de statuten zeggen, dat er exact eenentwintig personen lid mogen zijn van dit gezelschap, varieert het ledenaantal naarmate de behoefte aan deelnemers erom vraagt. 

 

Lees meer

Wel leuk: versprekingen

 

Hoi Kees,

In jouw laatste brief aan mij trok je onder meer de conclusie dat mijn persoon, behorend tot wat voor lettercombinatiegroep dan ook, mannen, althans wandelende mannen, aantrekt. Of dat ik wellicht een mens ben met een ongemakkelijk deel van het alfabet aan mijn karakter. En dat veronderstelde jij allemaal omdat je redelijk wanhopig bent (geworden) van al die afkortingen in het hedendaagse Nederlandse taalgebruik.

Lees meer

Lettercombinaties

Goede Gerard

Toen wij even geleden door Drentse dreven liepen, kwamen we af en toe ook mensen tegen. Op zich niets bijzonders, ware het niet dat het vaak mannen waren die ons pad kruisten, alleen of in  tweetallen, sportief of dom kwebbelend zoals wij. Ik loop regelmatig rond Havelte, maar kom dan bepaald niet regelmatig mannen tegen die ook lopen, zelfs niet met een hond, zoals ik. 

Lees meer

Trotse opa langs de lijn?

Hoi Kees,

In jouw laatstverschenen brief aan mij stelde je enkele vragen. Hoe het nu met mijn spelniveau en -plezier is? Hoe het met mijn conditie is gesteld? Of ik me allerlei partijtjjes uit het verleden nog kan herinneren? En - het belangrijkste - hoe het met me gaat?Alvorens ik tracht daar sluitende dan wel tevredenstellende antwoorden op te geven, wil ik eerst ingaan op jouw poging het aan tennis gelieerde spelletje padel bij HTC te promoten.

Lees meer

Padel

Goede Gerard

Na onze enerverende uitwisseling van meningen over de communicatie die over ons en heel Nederland wordt uitgestort, moesten we maar weer eens verder kijken. Ik wil nu even de persconferenties, die helemaal geen persconferenties zijn, en het andere goodwill-gericht gezwets buiten beschouwing proberen te laten. Het is natuurlijk wel heel verleidelijk om de activiteiten van en rond Sywert, onze mondkapjesgoeroe, in de Volkskrant de betiteling: mondkapitalist, uitgebreid te analyseren, maar dat moet een of andere commissie maar doen. Het resultaat daarvan blijft naar mijn mening hetzelfde: of wij de analyse verzorgen of andere wijze mensen, het zal niets aan de beschamende situatie veranderen.

Lees meer

Wartaal

Hoi Kees,

In je vorige brief keek je terug, ik mag wel zeggen uitvoerig terug, op een jaartje pandemie. En hoe daarmee in communicatief opzicht door allerlei partijen, instanties, hoogwaardigheidsbekleders, zelfs door menselijke personen werd omgesprongen. Je kwam tot de slotconclusie, dat je vertrouwen dient op te bouwen en dat vervolgens moet blijven verdienen. En dat het met name daaraan in dat jaartje heeft geschort. 

Om het geheugen van ons allen op te frissen citeer ik een enkele zin uit jouw brief: ‘Van mens tot mens kwaliteit leveren is een zeldzaam moeilijk proces, waarbij het taalgebruik optimaal zou moeten worden aangepast’. Je eindigde je brief met de verzuchting, dat je het nog helemaal niet wilde hebben over de rol van de journalistiek. Dat liet je graag aan onder meer mij over.

Lees meer

Kwaliteit

Goede Gerard,

Na alle opwinding rond de verkiezingen voor de Tweede Kamer wordt het weer eens tijd voor verstandige taal tussen twee heren. Dus begin ik een brief, wetend dat hierop ook weer een antwoord zal volgen.
We hebben de laatste weken een heleboel woorden en zinnen over ons heen gekregen, waarvan de waarde of het gebrek daaraan nu pas zichtbaar gaat worden. En wat de één waarde vindt zal de ander weer als gebrek aan waarde kwalificeren. Ach, je went er aan, maar dat betekent nog niet dat ik het leuk vind. Feitelijk wordt er ontzettend veel tijd en taal verspild aan positieve en negatieve beoordelingen van een feit of gedachte, zonder dat een dergelijke discussie ook leidt tot een verbetering van kwaliteit van ons aller leven. Want in dat criterium zit, naar mijn mening, een groot deel van de waarde aan woorden en zinnen: de verbetering van de kwaliteit van ons aller leven.  

Lees meer

Waar slaat gekte niet toe?

Beste Kees,

Mag ik jou opzadelen met een nadenkertje, schreef je in je laatstverschenen brief. Graag, is mijn antwoord. Want nadenken behoort tot een van mijn hobby’s. Dit in tegenstelling tot meerdere landgenoten. Of allerlei jeukverschijnselen in februari bij honden in ons land wellicht te maken hadden met luchtverontreiniging, onreine stoffen in de grond, landbouwgif of gasboringen? Of dat dit hondse ongemak het gevolg was van de tientallen miljoenen liters zout, die menselijk leven in een besneeuwd en beijzeld Nederland wat konden vergemakkelijken? Want we dreigden na een paar dagen sneeuwval in een bijna complete lockdown te geraken, als we dat stadium vanwege iets anders al niet hadden bereikt.

 

 

Lees meer

Ouwe lullen praat!

Goede Gerard,

Met de sneeuw smelt ook het opgewonden gedoe rond drie dagen winter. Goed, het was koud, er lag sneeuw, de kinderen die net weer naar school mochten kregen ijsvrij, maar winter? Ik kan me goed herinneren hoe blij ik was als ik vanwege de sneeuwval de circa 12 kilometer naar mijn lagere school niet mocht fietsen. Nee, die dagen, weken vaak, liep ik een kleine 2 kilometer naar de bushalte om betrekkelijk comfortabel naar het klaslokaal vervoerd te worden. En als het soms zo erg was, dat ook de bus niet reed, kregen we wel eens ijsvrij.

Vandaar ook dat ik de paniekerige aankondigingen van Code Rood, Oranje of Geel telkens met de nodige scepsis aanhoor. Kunnen we nou niet gewoon zelf een beetje opletten en de nodige verantwoordelijkheid nemen? Moeten we door hitsige weermannen en -vrouwen op het gevaar van gladde wegen gewezen worden, voordat we met de geboden voorzichtigheid op pad gaan?

Lees meer

De volgende stap

Goede Gerard,

Je hebt waarschijnlijk wel gemerkt, misschien ook niet..., dat mijn antwoord op je vorige brief lang uitbleef. Dat had en heeft te maken met mijn afgrijzen rond de gang van zaken bij de verkiezingen in de VS en de min of meer vergelijkbare schaduwkanten in onze omgeving. In het algemeen wil ik er van zeggen, dat naar mijn mening de invloed van diverse soorten van populisme op de democratie fnuikend is. Sterker nog: ik denk dat een belangrijke doelstelling van het populisme is de democratie in de huidige vorm om zeep te helpen. Je kunt op verschillende manieren proberen je streven uit te leggen in algemene zin - Boris Johnson: ‘we hebben onze eigen zeggenschap   weer terug na de Brexit’ of  Baudet ‘ik moet ons land redden van de ondergang’ – maar we raken zo steeds verder weg van de regering-namens-het-volk. Want met de uitspraken, waarop ik grofweg maar even doel, laten genoemde heren zien waar ze op uit zijn: chaos en herscheppen waarbij hen de macht toevalt.

Lees meer

Rookvrij

Hoi Kees,

‘Klagen’ stond er boven jouw laatstverschenen brief aan mij. Ik denk dat de jouw bekende HTC-websitebeheerder de hand in deze titel heeft gehad. Want jij vond in die snikhete periode van het ontstaan van jouw brief dat jij alle reden tot klagen had. Eerlijk gezegd probeer ik - zelfs nu het nog zo’n 25 graden Celsius is - uit alle macht om vooral niet te klagen. Dat ligt me niet. En dat vinden veel van onze medelezers ook niet zo leuk, vermoed ik.

Maar Kees, zeuren mag toch wel? Dus daar gaat ie dan.

Lees meer

Lekker klagen.

Goede Gerard

Mooi weer voor het dichten van een brief aan jou. Het is hier (achter mijn computer) nog enigermate koel, in vergelijking tot de andere kant van het glas en zonnescherm, zelfs fris te noemen. Een mooi voorbeeld van de betrekkelijkheid der dingen.

Het is nog volop vakantie en de vakantiegangers hebben mazzel met dit droge en zonnige weer. Toch is er weer alle reden tot klagen, want het weer is mooi, dat wel, maar het kon ook wel een beetje minder. Je smelt op het gras voor je tent of op je balkonnetje van het appartement of de hotelkamer. Het koele vocht is niet aan te dragen en de kinderen zeuren blijvend over een ijsje. Eerst om af te koelen en vervolgens, omdat je zo’n dorst krijgt van dat ijsje. Alweer is het de betrekkelijkheid die opvalt en het leven interessant maakt.

Lees meer

Zelfoverschatting....

Goede Gerard

Maar jongen toch, wat een frustratie. En die loopt ook nog uit op een verkeerde vraag aan mij: ‘wie van de twee (Baudet en Derksen) lijdt het meeste aan zelfoverschatting?’. Een open deur voor een politicus, zo’n vraag. Niet dat ik me een politicus waan of er ook maar de minste  behoefte heb er eentje te zijn. Maar ik weet wel dat zo’n type blij is met dergelijke vragen, omdat het antwoord erop volstrekt ongevaarlijk voor hem of haar kan zijn. Dat antwoord richt zich namelijk in het geheel niet op de verwachte naam, maar op het werkwoord lijdt. Daarmee kan het ook naar waarheid (wat is dat nog waard…) luiden: ‘ze lijden geen van beiden, ze zullen bestrijden dat er sprake is van zelfoverschatting’.

Lees meer

Een ware afgang

Hoi Kees,

Ik ben een fan van Marcel van Roosmalen. Voor velen een ON’er, wellicht ook voor jou,  een (redelijk) Onbekende Nederlander. Lange tijd inwoner van Arnhem, supporter van Vitesse. Over de cultuur binnen deze voetbalclub schreef hij jaren geleden het Hard Gras-boek ‘Je hebt het niet van mij’. Een prachtig, vooral onthullend en ontluisterend verhaal, dat niet voor niets tot Sportboek van het Jaar 2006 werd gekozen. Hij schreef onder andere ook een biografie over oud-voetballer Theo Janssen, geboren en getogen Arnhemmer en eveneens al van jongs af aan Vitesse-kind. Van Roosmalen beziet de en zijn wereld vaak op een uiterst droogkomische wijze.

Lees meer

Telefoongedoetjes

Hoi Kees,

Heerlijk een bericht te lezen;

Van een medemenselijk wezen;

Een plaats-, tijd- en ex-teamgenoot;

Vriend en redder in de nood;

Maar ook, wat is het fijn;

Een Korhoender te zijn.

Kees, die slotstrofe is wat cryptisch; daar kom ik later op terug. Je merkt, dat jouw deel in onze briefwisseling bij mij echt is binnengekomen. Het wekt zelfs een poëtisch deel in mijn hersenkwab tot bruisend leven.

Eerst maar eens antwoord op jouw ouderwets gezeur - het zijn jouw eigen woorden - in de vorm van een ongevraagd gratis advies. Jij voelt je gegijzeld door jouw mobiele telefoon. Correctie: vergeet het woord telefoon. Jij blijkt in het bezit te zijn van een smartphone. En die brengt naast enkele nodige geneugten ook veel volstrekt onnodige ellende met zich mee.

Lees meer

Belangwekkende zinnen...

Goede Gerard

Hebben we ooit meer tijd gehad voor deze zinvolle briefwisseling dan in de afgelopen maanden? Waarom kom ik dan pas nu tot het schrijven van weer een aantal belangwekkende zinnen? Goed, iedere lezer mag zelf uitmaken in hoeverre de zinnen belangwekkend zijn, maar niemand kan er omheen dat ze toch maar zijn geschreven. Tennissend Havelte e.o. is terug geworpen op een streng regime.

Lees meer

Weer samen

Hoi Kees,

Heerlijk. Een fijne brief van jou gekregen. Samen een fijne muziekavond beleefd in de Meenthe. En ten huize Vingerhoets een aangename ‘derde helft’ doorgebracht - om maar eventjes in sportsfeer te blijven. Dan is het natuurlijk raar, dat ik als antwoord op jouw schrijven meteen de niet te onderdrukken neiging voel het een en ander recht te moeten zetten. Maar ja, zo zit ik nou eenmaal in elkaar.

Wij ouderen zouden - zo schrijf/tik jij - (in verband met het coronavirus) tijdelijk de straat niet meer op mogen. Omdat mensen van onze leeftijd volgens zelfbenoemde deskundigen in openbare ruimtes een gevaar voor onszelf en medeburgers zouden zijn. Dat bestrijd ik, uiteraard. Je had niet anders verwacht.

Lees meer

Her Majesty

Goede Gerard 

Nu wij, ouderen, toch tijdelijk de straat niet meer op mogen, is er de gelegenheid voor een nieuwe brief. Onze briefwisseling heeft inmiddels een onstuimige geschiedenis achter de rug, al zullen onze lezertjes dat wellicht niet zo duidelijk hebben meegemaakt. Eerst vertrok jij uit het mooie Uffelte naar elders. Toen kwam je weer terug en zouden onze tennis-successen weer opbloeien. Maar gezien de krakkemikkige staat van mijn onderstel ging dat niet door. Vanaf dit jaar wissel jij zelfs informatie uit met een ex-lid van de HTC.

Lees meer

Nazit

Goede Gerard,

Het is een vreemd gevoel, ik moet het toegeven, maar ik aarzel.  Niet over het al of niet schrijven van een brief, niet over het al of niet toejuichen van het maandagavond-gewoon-voor-iedereen-initiatief, niet over het al of niet loslaten van  tradities. Nee ik aarzel over de toon van mijn antwoord op jouw vorige epistel. Het rood op mijn koontjes wordt weliswaar enigermate gedempt door een baard, maar belicht toch nog altijd een beetje het scherm van de laptop. En dit rood is ontstaan door jouw beschrijving van het waarom van de geluiddempende maatregelen in de kantine. Het vlijt me en daarom geloof ik er ook geen woord van. Anderzijds ben ik natuurlijk wel nieuwsgierig naar het effect van deze dwarse lawaaislorpers.

Lees meer

Eenmalig!

Hoi Kees,

Het bestuur van de tennisclub alhier wilde het vorige decennium grootmoedig afsluiten. Grootmoedig met name ten opzichte van de vrouwelijke leden. Omdat Eerste Kerstdag en Nieuwjaarsdag in 2019 op een woensdag vielen, dreigde voor hen het wekelijkse spelplezier op de midweekse tossavond te vervallen. Geen nood: ook vrouwen mochten zowaar hun kunsten op maandag 23 en 30 december op de tennisbanen tonen. Op tossevenementen, die normaal gesproken bij HTC alleen voor mannelijke leden toegankelijk zijn. Dat moest echter door vrouwen wel als een ongelooflijke gunst worden opgevat. Want wat kregen de leden in een verklarende e-mail - vergezeld van de vriendelijke groeten - te lezen?: ‘We hebben besloten om van de maandagavondTOSS op 23 en 30 december éénmalig een gemengde TOSS avond te maken’.

 

 

Lees meer

Kees naar Gerard

Goede Gerard, 

Een thuiskomertje. Zo heet zo’n dun wieltje in de auto, met een band er omheen die niet lek is in tegenstelling van, hopelijk, één van de andere banden van diezelfde auto. Een lullige ding eigenlijk, maar o zo nuttig als het er werkelijk om gaat.

Begrijp me goed: ik vergelijk jou niet met dat thuiskomertje, de benaming alleen viel me op. Lullig? Nee hoor, je loopt wat achter en dat siert je. Je weet bijvoorbeeld niet wat BG en E in onze tennisvereniging wil zeggen. Met je, naar mijn mening wel degelijk professioneel bepaalde nieuwsgierigheid, zoek je dat dan uit. Prettig voor mij, want dan hoor ik het ook. En als ik het moet hebben over het feit, dat ik eerlijk gezegd nu alweer vergeten ben waar BG en E voor staat, duik ik wel erg diep in mijn aan ouderdom te wijten zwakheden. Ik probeer daarmee niemand te vermoeien, omdat ik er zelf al zo moe van word.

 

 

Lees meer

van Gerard aan Kees nov 2019

Hoi Kees,

BG en E

Voor de eindejaarsnieuwsbrief van onze tennisclub heb ik op verzoek een verhaaltje getikt over mijn terugkeer naar zuidwest-Drenthe en de daarmee bijna vanzelfsprekende heraanmelding bij HTC. Ik constateerde in dat stukje dat er in die tussentijd in mijn ogen nauwelijks iets veranderd is, afgezien van de lijfelijke afwezigheid van enkele (prominente) leden. Ik dien daar toch iets van terug te nemen. 

Tijdens mijn afwezigheid is er spontaan dan wel onder druk van wie of wat dan ook een nieuwe commissie in elkaar getimmerd. Daar kwam ik achter, toen ik kortelings een e-mail ontving over twee feestelijke bijeenkomsten, waarbij ons aller aanwezigheid zeer op prijs wordt gesteld. Die e-mail was ondertekend met de ‘commissie BG en E’.

Ik, nieuwsgierig als altijd - het is nog net geen beroepsdeformatie - ging prompt te rade bij de enige juiste persoon, bij de man, die alles hoort te weten en ook weet, bij de voorzitter van de club dus. Dat bleek een goede keus, want deze Ruud van der Laan vertrouwde mij toe dat hij zelfs zelf lid van die commissie is, als hij al niet initiator van dat clubje is. Dat laatste is overigens mijn interpretatie. Kees, de nogal cryptische benaming BG en E staat voor Bijzondere Gebeurtenissen en Evenementen. Dat we dat maar weten. En wie daarvan allemaal lid zijn, ik kan het je haarfijn uitleggen, als je daar überhaupt behoefte aan zou hebben. 

 

Lees meer

Goede Gerard

Goede Gerard

Natuurlijk heb jij -als vrouwvriendelijk sportfanaat- het Wereldkampioenschap voetbal voor vrouwen nauwgezet gevolgd. Over de kwaliteit van het geboden spel moeten wij, als echte mannen, natuurlijk enigszins neerbuigend doen. Zo van ‘Ach ja, leuk, maar…’. Ik heb persoonlijk bij een aantal wedstrijden genoten van het gebodene: het spel, de spanning en vooral de inzet. Het steekt dan naar mijn mening af tegen de mentaliteit van 2-0 voor staan bij de rust en alsnog met 3-2 verliezen, die je bij onze mannelijke professionals nog wel eens tegenkomt. En wat me telkens buitengewoon veel plezier deed was de sfeer op en om de tribunes. Daar zag je de aanhang van beide partijen fanatiek ‘aanhangen’, maar het bleef gericht op het spelletje en niet op de tegenstander. Een vrolijke manier van ondersteunen kon je zien en tevens kortdurend, maar echt verdriet bij tegenvallers.

En dan die persconferenties, waar een ernstige coach een verhaal vertelt temidden van een stel giechelende meiden. Wat een verschil met Koeman en Schneider of Ten Hag en De Ligt. Nee, ik laat Van Gaal nog maar even buiten beschouwing, laten we hem een uitzondering noemen.

Lees meer

Goede Gerard

Goede Gerard,

Wat jammer nou, dat je niets meer weet te vertellen over jouw naamgenoot in de katholieke clerus, die in Groesbeek ongetwijfeld heeft huisgehouden. Huishouden moest hij als, naar ik vermoed, fanatiek celibatair wel. In dat verband moet ik denken aan een verhaal dat in mijn geboortestreek de ronde deed. Bij een regulier bezoek van de burgervader bij de plaatselijke pastoor, de jenever moet toch ook niet te lang blijven liggen, steekt de huishoudster het hoofd om de deur, wijst naar de trap en zegt tegen de kerkdienaar: “Ik ga vast, meneer pastoor”.
Wat mij betreft is een dergelijke verhouding in elk geval natuurlijker dan de escapades met jonge jongetjes, waarvan we nogal eens de onsmakelijke details krijgen voorgeschoteld.
Je beschrijft twee ervaringen die je -ik citeer- ‘warm van binnen’ hebben gemaakt. In het eerste geval voel je je gevleid als een niet-Groesbeker tegen je dochter zegt dat hij denkt dat jij haar man bent. Je trekt dat onmiddellijk naar je eigen positie, maar denkt blijkbaar niet aan de mogelijkheid, dat deze zelfde niet-Groesbeker je dochter aanmerkelijk ouder inschat dan ze in werkelijkheid is. Je overweegt zelfs dat je zoveel charmes zou hebben, dat je een jong ding aan de haak geslagen hebt. Het wordt tijd, dat je weer deze kant op komt, waar nuchtere Drenten en in-Drenthe-wonende-westerlingen je met de benen op de grond zullen krijgen.
Maar goed, je beschrijft nog een tweede gebeurtenis waarvan je lichaamstemperatuur opflakkerde. Een verhaal over kinnesinne en jaloezie, karaktermoord en het Amsterdamse ruzie-riool. Realiseer je je, dat je praat over je eigen beroepsgroep en de onderlinge sfeer die daar blijkbaar heerst? Gelukkig heb je nog wel een moment geselecteerd, waarin je vanwege een gezamenlijk gevoelde en geuite waardering die verwarming hebt ervaren. Maar je toont je een ras-journalist door in je brief eerst suggesties te voorzien van vraagtekens terwijl je eigenlijk uitroeptekens bedoelt, en vervolgens af te sluiten met de opmerking, dat Barend en complotdenken bij elkaar horen.

Lees meer

Hoi Kees

Hoi Kees,

Aan jouw verzoek aan mij, in je vorige brief, je honger naar meer kennis over de Groesbeekse kardinaal Gerard te stillen kan ik helaas niet voldoen. Ik heb niet meer belangwekkende dan wel triviale gegevens kunnen achterhalen over dit heiligboontje, die destijds met dezelfde voornaam als de mijne werd aangesproken. Wel weet ik dat - met de kennis van nu (om maar een huidige populaire dooddoener te gebruiken) - de man heden minstens als anti-democraat zou worden getypeerd.
Genoeg over deze zaak. Tijd voor andere ervaringen, die ik met je wil delen. Ik werd dezer dagen minimaal tweemaal warm van binnen.
De eerste keer, toen een man uit onze woonbuurt mijn tijdelijk bij ons logerende 40-jarige dochter aansprak. Zij wandelde met een van haar twee honden in een park om de hoek. Mijn dochter en ik laten enkele keren per dag veelal samen de honden uit. Die man zei tegen haar de wat mij betreft redelijk onvergetelijke volzin: ,,Een leuk gezicht, hè! Ik zie jou vaak hierlangs komen...met je man.”

Lees meer

Goede Gerard

Goede Gerard

Je compenseert het uitblijven van mijn brieven met een brief van respectabele lengte over hoe ‘vroeger’ en ‘nu’ weer mooi samensmelten. De lengte is weliswaar respectabel, maar de waarde van de brief zit toch vooral in de inhoud. Je zult merken dat ik de kracht van deze uitspraak ga misbruiken om een kortere brief aan je (en onze lezertjes…) te schrijven.
Je doet me blozen door me ‘erkend stapper-met-andere-heren’ te noemen. Laat ik je uit die ervaring dan één besluit uit deze groep meegeven, dat is ingegeven door de gevorderde leeftijd waar deze groep, na en ondanks een bloemrijke levenswijze, is aangeland: we spreken vijf minuten over onze kwalen en vijf minuten over de belasting en daarna niet meer.
Voordeel is, dat iedereen zich gerechtigd voelt om zijn kwalen te noemen, alhoewel we aan die vijf minuten meestal ruimschoots tekort komen. En praten over de belastingen kan dan over hoofdpunten gaan, als ‘belastingen moesten verboden worden’, ‘zelfs dat kleine beetje pensioen dat ons rest, wordt nog belast’ en dergelijke.

Lees meer

Hoi Kees

Hoi Kees,

Ik verkeer op dit moment in een ietwat nostalgische bui. Voldoende reden dus om jou een bericht te sturen. Zeg maar op eenzelfde manier als dienstplichtige Rijk de Gooyer ooit een brief schreef vanuit La Courtine naar zijn ‘beste ouders en lieve Ine’.
Die hang naar nostalgie dreef mij jááren terug al naar een zoektocht naar een oude vriend. Ik kon hem maar niet traceren, geen contact met hem krijgen. Niet via een ouderwets hulpmiddel als een telefoontje naar een medewerknemer. Ook niet via iets moderner zoekapparatuur als meneer Google. Tot ik twee weken terug plots een bericht in mijn mailbox ontving, dat deze persoon mij wél had gevonden. Laten we hem Herman noemen. Wel zo gemakkelijk, want in het echt heet hij ook zo.

Lees meer

Hoi Kees

Hoi Kees,

Groesbeek, mijn huidige woonplaats, is niet alleen een vreemde plek, met welke constatering jij met de deur in huis viel in jouw vorige brief. Het is ook een plek met vreemde mannen, een enkeling natuurlijk daar gelaten. En jij maar raden wie dat dan wel moge wezen. Mannen die zich een imago aanmeten, waarmee ze hopen jou en de ganse wereld compleet te overdonderen.

 

Die rest van de wereld, in elk geval van Nederland, heeft kortgeleden via bioscoop, televisie en internet fijntjes kunnen kennismaken met twee van die Groesbeekse exemplaren: de trainer van voetbalclub Achilles ’29 en diens assistent, tevens coach van het vlaggenschip van de club. Hun verbale prestaties gingen viraal. De uitdrukking ‘wat een kutkeeper hebben wij‘ wordt inmiddels te pas en te onpas op allerlei terrein gebezigd. De toevoeging keeper blijkt vaak inwisselbaar te zijn voor heel veel andere sporters, artiesten, enzovoorts.

Lees meer

Goede Gerard

Goede Gerard

 Wat een vreemde plek, dat Groesbeek, waar je nu woont. In het kader van een tot dan toe plezierig ‘mannenweekend’ reed ik vanuit de Heilig Land Stichting (ja, daar hebben we het nog over) Groesbeek binnen. Via een rotonde natuurlijk, wat dat betreft onderscheidt de plaats zich niet van andere Nederlandse woonplaatsen, reden we langs een markant benzinestation. Even markant is de vermelding van een benaming va het station: “Au Revoir”. Dan ben je net binnen.

Lees meer

Goede Gerard

Goede Gerard

We hebben elkaars tennistalenten al in alle toonaarden bezongen. En terecht, want als we het zelf niet doen, dan hoeven we weinig hoop te hebben op de visie van anderen met betrekking tot onze bijzondere tennisgaven. Alhoewel…
Tot mijn grote verbazing en plezier kreeg ik via email een uitnodiging om een expositie te bezoeken in De Galerie in Steenwijk, je weet wel, daar boven de bibliotheek. Nou werd mijn verbazing niet veroorzaakt door de uitnodiging zelf, ik krijg er regelmatig eentje sinds ik er voor het Schrijversfestival een expositie organiseerde met kunstwerken van Auke Tuinstra; Auke baseerde zijn werken op titels van boeken met ‘tuin’ als onderwerp onder het motto ‘nomen es omen’.
Nee, wat mij zo blij verbaasde was het feit, dat deze expositie nou eindelijk in zich draagt dat onze talenten aan den volke bekend worden gemaakt. Hij is namelijk getiteld ‘Raggers rond de baarg’. En dat kan eigenlijk maar over één groep Raggers gaan, dacht ik. Te weten: de roemruchte donderdagavondgroep op de banen van de HTC.
Nu zie ik je bijna denken, dat onze bijdrage aan het wekelijkse gerag sinds enige tijd is geminimaliseerd door uiteenlopende gebreken. Jouw gebrek is het ontbreken van een geschikte woning in deze buurt, het mijne zit dichterbij huis, t.w. het onderstel. Maar was Rembrandt tijdens zijn leven een zo belangrijke trekker in het Rijksmuseum? Was Bach in zijn tijd even beroemd en gevierd als tegenwoordig? Nee, het begint altijd met een expositie en -laten we wel wezen- we mogen blij zijn dat we die erkenning nog bij leven krijgen.

Lees meer
Tineke en Heidi Vierdaagse

Hoi Kees

Hoi Kees,

Dank voor je prachtige vorige brief. Althans, alles prachtig verwoord. Want dat je mijn door vele honderden mensen uitermate gewaardeerde vrijwilligerswerk voor Natuurmonumenten op het Terschellingse Oerolfestival afdoet als ‘theater’ is natuurlijk ver bezijden de waarheid. Je sleept in jouw bewonderenswaardig essay(tje) zelfs Joost van den Vondel erbij om mij als een theatermannetje af te schilderen. Bij de betiteling ‘de wereld is een schouwtoneel’ vergat je (bewust?) het tweede deel van Vondels citaat, dat hij overigens vakkundig gejat had van William Shakespeare. Maar dit terzijde. Het tweede deel luidt: ‘elk speelt zijn rol en krijgt zijn deel’.

Lees meer

Goede Gerard

Goede Gerard

Je snapt, dat ik het helemaal voor me zie: rijen toeristen die allemaal staan te wachten tot jij de verrekijker scherp hebt gesteld en ze even een afgemeten moment er doorheen mogen kijken. Filmpje er in van Griend waarin wellicht wat vogels in beeld verschijnen en verdwijnen, hier of daar duikt een zeehond of een bruinvis op en spoelt er een fles met een onleesbaar briefje aan. Ze kwijlen er bijna van, de Oerolbezoekers. Dit is wat ze zoeken die week: theater.

Lees meer

Hoi Kees

Hoi Kees,

Jij noemt mij in je vorige brief een betrouwbaar contact in het milieu/MILIEU. Ik weet bij jou soms niet of je iets serieus meent of de boel in de maling neemt. Ook nu niet. Maar ik wil over dit onderwerp wel het een en ander kwijt.

Lees meer

Goede Gerard

Goede Gerard

Jouw vorige brief dateert alweer van een maand geleden en in de tussentijd hebben we elkaar gesproken. Een avond dat je in het Drentse was en je vrij mocht bewegen, zocht je mij op om te zien hoe ik de wacht hield over die pup, die geen minuut alleen gelaten kon worden. De tijd vliegt en dat is op zichzelf niet erg (‘zo lang hij niet over de Oekraïne vliegt’ zei mij laatst een sarcast), maar ik kan dat gevlieg niet meer bijhouden.
Dus leef ik maar in mijn eigen tijd: eigen tempo, eigen begin en eind.

Lees meer
Rapport Gerard

Hoi Kees

Hoi Kees,

 Jij vindt het mooi, althans dat schrijf of tik je in je laatstverschenen bijdrage op deze site, om weer een brief te ontvangen uit het verre Groesbeek. Brief? Groesbeek? Verre? Van mij? Hoe kom je daar in godsnaam bij?
In mijn herinnering heb ik nooit een brief geschreven of getikt. Althans niet bij mij aan de hoofdtafel. Dat moet hooguit een kattebelletje geweest zijn. Dat schijn ik in het niet zo verre verleden ook wel eens onder ogen gehad te hebben. Trouwens, mocht ik dat kattebelletje ooit al eens hebben gezíén, dan wil dat zeker nog niet zeggen dat ik dat ook heb gelézen.

Lees meer

Goede Gerard

Goede Gerard

Mooi om weer een brief te ontvangen uit het het verre Groesbeek. En hoe actueel is het onderwerp, dat je aansnijdt: liegen.
Want hoe wist je, dat ook de door ons (volk) gekozen regeringsleiders/coalitiegenoten dat zo professioneel zouden beoefenen? Is dat nou die jorunalistieke neus van je? Of misschien (ik vind dat waarschijnlijker) een ingeboren en goed gecultiveerd cynisme? Daarmee wil ik je neus voor nieuws niet tekort doen, overigens.
Maar mij bekruipt een gevoel van vervangende (!) schaamte als ik dat gedraai, gelieg en die naar mijn idee verkeerde solidariteit voorbij zie komen. Ik begrijp, dat leugens bekennen ook heftige consequenties kan hebben voor ons landsbestuur. Dus is het zaak om gewoon niet te liegen, zo makkelijk is het. Maar ja, je merkt aan alle kanten dat macht corrumpeert en dat het machthebbers/-hebsters na enige tijd gaat ontbreken aan realiteitszin en grenzen aan hun empathie.

Lees meer

Hoi Kees

Hoi Kees,

Zoals je hebt gemerkt, ben ik  - wie weet tijdelijk - afgehaakt als mede-HTC-lid. Met als gevolg dat ik nu mijn tennistalent in Groesbeek aan het vergooien ben, zoals jij het laatstelijk zo plastisch hebt samengevat. En lijk ik tevens afgehaakt als brievenschrijver op deze site. Want terwijl jij sinds mijn laatstverschenen brief aan jou al twee keer iets wetenswaardigs aan het digitale papier hebt toevertouwd, heb ik via dit medium niets meer van me laten horen. Tot nu.

Lees meer

Goede Gerard

Goede Gerard

Ik heb het altijd wel tegen je gezegd: “Conditie, daar gaat het om in het leven en in bijzonder in het tennis”. Een goede conditie stelt je in staat om het uiterste uit jezelf te halen en waar nodig nog net een tikkie meer.

Lees meer

Goede Gerard

Goede Gerard,

De laatste brief van lid aan mede-lid? Jij haakt immers af per einde 2017 en vergooit je talent in Groesbeek. Ik ontbeer, zoals je hebt gezien, talent in Havelte. Ik moet zeggen, dat ik wel hoop dat je situatie in dat oostelijke landsdeel zodanig verbetert, dat je je er goed gaat voelen. Anderzijds realiseer ik me, dat ik hiermee de stiekem gekoesterde wens om jullie in deze omgeving  terug te zien, wel geweld aan doe.
Ik wil het met je hebben over een zaak die in feite alle mensen belangrijk zouden moeten vinden, maar die jou -als journalist- extra zal interesseren. Wij zijn opgevoed, met meer of minder merkbaar succes, in een streng regime met betrekking tot het begrip waarheid. Jokken was al heel slecht, liegen nog veel slechter, draaien en zelfs leugentjes om bestwil waren absoluut uit den boze. Tenzij niemand het in de gaten had natuurlijk. 

 

Lees meer

Hoi Kees, een bewogen jaar, zeker

Hoi Kees,

Deze week viel de kerst- annex wenskaart van jou en Lies bij ons in de bus. ‘Nou en’ zie ik de argeloze lezers denken, ‘we krijgen rond deze tijd zoveel van dat soort leesvoer via normale en digitale post toegestuurd’. Toch wel bijzonder in dit geval. Ik zal uitleggen waarom.

Ten eerste is het een zelfgemaakte kaart. Dat kom je niet zo vaak meer tegen. Ten tweede - en dat vind ik nog bijzonderderder - schijnen mijn naasten en ik tot een zeer select gezelschap te behoren, dat dit jaar van jullie zo’n kaart ontving. Ik weet dit omdat ik dit eergisteren in Havelte uit de meest betrouwbare bron vernam.

Lees meer

Goede Gerard

Goede Gerard,

Het feit, dat je het volgen van de website van de HTC kwalificeert als ‘ interesse in het wereldnieuws’ verraadt veel van je huidige situatie daar. Nou ja, ik concludeer in elk geval dat je internet schijnt te hebben in het verre oosten.
Inderdaad ga ik onverdroten door om talent in onze vereniging te begeleiden naar een stapje hoger op de ladder. Bij sommigen zal dat succes hebben, anderen trekken zich vroegtijdig terug naar ver gelegen delen van ons land. In jouw geval voorzie je me vanuit een dergelijk oord dan nog van opbeurende woorden. Je snapt, dat ik die woorden waardeer en ze mij ter harte zal nemen. D.w.z. dat wanneer Frans of mijn mix-partner (waarover je het vreemd genoeg helemaal niet hebt) een bal mist, ik hem of haar zal toebijten “wat heeft Gerard nou gezegd”. 

 

Lees meer
Jij jij

Nieuwe partner

Hoi Kees,

Als (beroeps)geïnteresseerde in al het wereldgebeuren volg ik vanzelfsprekend nauwlettend ook nog steeds het nieuws rond de Havelter Tennisclub. Dus zie ik op mij pc via toernooi.nl dat jij vrijdag de dertiende! (oktober) je opwachting zult maken bij de nieuwe aflevering van de clubkampioenschappen. En dit keer met warempel Frans Hiemstra aan je zijde en niet met mij. Dat vervult mij met weemoed. 
Jij met een andere tennispartner. Dat zal even wennen zijn. Want in het dubbel vormden wij samen een gekende combinatie. Een vast koppel op het HTC-complex. Ingegeven door de gedachte, dat je van wisselende contacten zonder de nodige voorzorgsmaatregelen enge ziektes kunt oplopen. Althans zo wil de overheidsvoorlichting ons doen geloven. Niet iedereen bij HTC denkt daar hetzelfde over. En dat is maar goed ook. Onder de liefst 92 deelnemers zie ik verrassende koppels, die tot grootse prestaties in staat zijn. Qua resultaten zal het ongetwijfeld niks uitmaken, of jij door Frans of door mij wordt gesecondeerd. Het blijft kanonnenvoer voor veel tegenstanders. Jouw overstapje was niet geheel vrijwillig, want ik besloot mijn heil elders in Nederland te zoeken, te ver van Havelte om lid van deze club te blijven. 

Lees meer

Chèr Gérard, Goede Gerard

 Je zult na je Franse vakantie-uitstap toch warempel weer een beetje Nederlands verstaan. Ik ga in elk geval in onze landstaal door.
Dank voor je uitgebreide epistel en voor de ons HTC-ers geboden mogelijkheid meer inzicht te krijgen in het reilen en zeilen (is het in dit geval lopen en hopen?) van clubgenoten tijdens de 4-daagse. 

Lees meer
Heidi &  Tineke

Hoi Kees

Voordat ik jou vraag hoe het daar in het Verre Noorden is, moet ik allereerst een belofte inlossen. In jouw vorige brief riep je mij op, nee verplichtte jij me min of meer, in mijn nieuwe woonplaats naar HTC-clubgenoten Tineke van der Linden en Heidi Oosten te zwaaien als ze op de derde dag van de Nijmeegse Vierdaagse door Groesbeek zouden wandelen. Ik stond daar niet alleen urenlang de verrichtingen van Heidi en Tineke en die 40.000 lopers gade te slaan, maar ik heb onze Havelter helden ook op de gevoelige plaat gezet, zoals dat in die overbekende clichétaal heet. En het bewijs daarvan zie jij en zien al die andere HTC-sitelezers en -kijkers op onderstaande foto

Lees meer

Hoi Kees,

Het heeft even geduurd - druk, druk, druk met schoonmaken, verhuizen, klussen, verjaren - voordat ik eindelijk jouw laatste brief beantwoord. Maar dan heb je ook wat. Het dreigt een lange brief te worden, vrees ik, dus ga er maar even voor zitten.

Ik vermoed overigens dat je je bij het terstond lezen van mijn brief reeds in zithouding bevindt, aangezien ik ‘m tik daags nadat jij een slotakkoord hebt aangeslagen in de voorjaarscompetitie. Dat was tevens de enige keer dat jij je in ons - nou ja een beetje ons, want ik ben halverwege afgehaakt - herenteam op de baan verdienstelijk maakte. Een blessure hield je lange tijd aan de kant. En bijna sloot je met behulp van ‘schoonvriend’ Rob het seizoen zelfs af met een overwinning. Pas na een tiebreak legde jij het moede hoofd in de schoot. Maar trots kunnen wij allen zijn. Want op een derde plek eindigen, dat is een compliment waard. Zo hoog is het OL-mannenteam van HTC nog niet in deze hoogwaardige vierde klasse beland.

Lees meer

Goede Gerard

De Fransen (althans sommige Franstaligen) zeggen “partir, c’est mourir un peu”, vertrekken is een beetje doodgaan. Dat is natuurlijk iets dat we jou niet gunnen, ondanks het feit dat degenen die jou kennen hier bij onze club, het niet echt leuk van je vinden dat je weggaat. We weten ook dat je overwegingen hebt die nou eenmaal meer wegen dan verenigingsbelang of groepsplezier. En dat pleit dan weer wèl voor je, dat je dat gewicht serieus neemt.

Maar ik wil het eigenlijk over dat aspect hebben in het Franstalige gezegde, dat naar mijn mening de hele gedachte nogal onvolledig maakt. Immers, er wordt gesproken over het dodelijke leed van de vertrekkende, jij dus. En de achterblijvers dan? Hebben die totaal geen negatieve gevolgen van het vertrek van die bijna dode vertrekker?

Lees meer

Hoi Kees,

Dank voor je laatste ‘brief’ aan mij. Laat ik beginnen met een heftig antwoord te geven op jouw slotzin, die luidde: ‘Laat me jou en jouw team een succesrijke competitie toewensen’. Die wens zal slechts deels aan mij en mijn ploeg besteed zijn. Want ik zal als (mede)speler en als aanvoerder deze voorjaarscompetitie niet volmaken. Vanaf begin mei verlaten mijn huisgenoten en ik deze regio (en ik deze tennisclub) om ons in Groesbeek te vestigen. Dit zat er al een tijdje aan te komen, maar dreigt nu wel erg definitieve vormen aan te nemen. 

Lees meer

Goede Gerard

Goede Gerard

Zojuist begaf ik me op de website HTCHavelte.nl (de mensen een beetje de weg wijzen) en daar kwam ik toch een paar zaken tegen die mijn belangstelling bijzonder kietelden. Ten eerste het feit, dat de briefwisseling tussen jou en mij mank gaat aan continuïteit en met dit schrijven tracht ik daarin verandering te brengen. Het is immers weer de tijd, waarop allerlei competitie-aangelegenheden boven de sneeuw uitkomen. Dan verwacht ik in elk geval, dat ook de website uit de mottenballen komt en dat de tijd, dat je er niet op surft omdat het veel te druk is, nadert ofwel is aangebroken.

 

Lees meer
Schavuit deez

Hoi Kees

Hoi Kees,

Ja, mooi hè, dat woord schavuit. Ik heb het na jouw dringende advies onmiddellijk doorgegeven aan de redactie van de Taalstaat in een poging het woord schavuit te laten opnemen in het Grote Vergeetwoordenboek. Helaas heb ik (nog) geen bericht gekregen van de KRO/NCRV, dat Nelleke Noordervliet, schrijfster/historica/kenner moderne letterkunde, het eveneens behaagt dit woord voor eeuwig te omarmen. Maar wie weet, de tijd is geduldig.

 

Lees meer

Goede Gerard

Goede Gerard,

Het is weliswaar een volstrekt andere uitwisseling van informatie tussen jou en mij die me inspireert om maar weer eens een belangwekkend schrijven aan je te richten; ik kan het gewoon even niet voor me houden. Je maakte mij in die informatieuitwisseling uit voor ‘schavuit’.  Het beroerde mij enorm. Niet zozeer dat ik door jou voor ‘schavuit’ werd uitgemaakt, ik heb tijdens en na het tennissen wel ergere dingen van je te horen gekregen. Bovendien heb ik wel iets schavuiterigs.

 

Lees meer

Bultjes

Hoi Kees,

Je brief dwingt me snel te reageren. Jouw blad- en bultbelevenissen langs de HTC-tennisbanen doen mij bijna vanzelfsprekend denken aan een gezegde als ‘geen blad voor de mond nemen’. Flauw, flauw natuurlijk, maar ik wil mij niet beter voordoen dan ik ben.

En zoals jij geregeld terugvalt op naslagwerken als de Dikke van Dale, zo pakte ook ik deel 1 van dit standaardwerk weer eens uit de boekenkast. En stuitte daarbij op de uitleg van ‘de bladeren vallen van de bomen’: het wordt herfst. Dat roept bij mij direct associaties op, zoals ‘de herfst van m’n leven’. Een lied, dat Willeke Alberti - jou welbekend, wellicht zelfs welbeluisterd - vaak gloedvol vertolkt tijdens optredens voor ouderen. Sorry, maar dan brengt me welhaast automatisch weer bij jou.

Lees meer

Goede Gerard

Goede Gerard

Het meervoud van blad is of bladen of bladeren. Ik wil het over dat laatste meervoud hebben. In mijn onbezonnen jeugdigheid heb ik een jaartje geleden gezegd, dat ik wel bij het groepje enthousiasten wil horen die eens in de zoveel tijd wat willen doen aan het aanzien van ons park. Nu ben ik ook weer niet zo jeugdig, dat ik me zonder schroom aan die toezegging onttrek, dus ben ik af en toe aan de beurt.

 

Lees meer

Goede Gerard

Goede Gerard,

‘Goed bezig, jongen’. Zo zeg je dat toch, of vergis ik me. We hebben een negatieve omstandigheid gemeen als ik je goed begrijp: de a-muzikaliteit van onze directe omgeving, althans een omgeving zo direct, dat deze ook kennis neemt van ons zingen-onder-de-douche. Is ons zangtalent niet veel groter dan dat van Jo-met-of-zonder-banjo en Mien-dito?

Het is goed, dat je je zo terdege voorbereidt op ons gezamenlijk optreden. Voor mij is de inspanning niet minder geweest. Waar jij de hoogte zocht in het bijna Duitse Limburg, zat ik in het echt Duitse Sauerland en het Ruhrgebiet. Op zo’n 800 meter hoogte, maar ook in de verre diepten van kolenmijnen en druipsteengrotten werkte ik aan mijn conditie. Ik voegde daar een straf eet-en drinkregime aan toe om de ontberingen te kunnen weerstaan. Overigens kan ik voor minder op sport maar meer op cultureel erfgoed gerichte lezertjes (hebben we die?..) een dergelijke expeditie van harte aanbevelen. Het Ruhrgebiet stinkt inmiddels niet meer dan een stad als, laten we zeggen, Utrecht en biedt heel veel moois.

Lees meer
Kees is bezig met een gestage come back

Hoi Kees,

Hoi Kees,

Onder het motto ‘De paden op, de lanen in, vooruit met flinke pas. Met stralend oog en blijde zin’, gejat van het voor velen - met name ouderen - bekende kinderliedje,  toog ik begin oktober een weekje naar Zuid-Limburg. Niet dat ik mij luid zingend op allerlei holle wegen fris en fruitig voortbewoog. Dat laat ik over aan mensen van het type jo-met-de-banjo of mien-met-de-mandelien, wat overigens ook grotendeels enkel bij leeftijdgenoten bekend in de oren zal klinken. Zingen schijnt namelijk niet mijn sterkste kwaliteit te zijn, tenminste als ik afga op geluiden uit mijn naaste omgeving.

Dat tripje naar het grensgebied met onze zuiderburen ondernam ik enerzijds om me te verpozen in een lommerrijke omgeving, om mij in een buitenland te wanen, om te genieten van prima nazomerweer, enzovoorts. En anderzijds om kracht op te doen voor de komende maanden, wanneer wij getweeën ons in gezamenlijkheid op het centrecourt van het park van de Havelter Tennisclub gaan manifesteren. Je begrijpt dus dit voor mij een voorname reden was het geaccidenteerde heuvellandschap van die Limbo’s op te zoeken: ik ben zogezegd op hoogtestage geweest. Het bloed is nu in topconditie. En dat is ook hard nodig, zeker nadat ik onderstaand krantenartikel onder ogen kreeg:

Lees meer

Goede Gerard

Goede Gerard

“Het verstand komt met de jaren” is een uitdrukking die ook jij wellicht in je jeugd nog weleens naar je hoofd geslingerd kreeg. Ik geloof daar wel in. Niet omdat ik zelf zo ontzettend oud en verstandig ben, maar ik meen steeds meer bewijzen van die stelling om me heen te zien.

 

Nu ook weer in jouw brief: je gaat -wie had dat ooit nog durven denken- over op Hertog Jan biertjes en dat is gewoon verstandig. Nou zijn in de reden dat je dat doet nog wel je kinderjaren herkenbaar: het zou door ene Gerard gebrouwen zijn en daarom ‘natuurlijk’ lekker. Terwijl je het bent gaan drinken na een avondje tennissen, waar -naar je eigen zeggen- Gerard er helemaal niets van brouwde. Maar goed, niet iedereen is even wijs als zijn leeftijd (dan wel zijn uiterlijke verschijning) doet vermoeden.

 

Weet je eigenlijk wel wie jouw vorige favoriete merk (Heineken, beste lezertjes) brouwde? Was dat niet ook een Gerard? Freddy in elk geval niet, hoorde ik uit onbetrouwbare bron. Wat doe je in deze tijd, als je zoiets wilt weten? Het internet. Website Heineken. Daar wordt je eerst gevraagd om je naam, woongebied en leeftijd, voordat je überhaupt verder mag de website in. Dat verrek ik ten enenmale, dus zweef ik stiekem naar het knopje ‘bedrijfsinformatie’. Journalisten en ander nieuwsgierig volk vinden hier, zo dacht ik, de feiten en gegevens van Heineken.

Lees meer

Hoi Kees, Toppertje

Hoi Kees,

April 2016. De nieuwe voorjaarscompetitie staat voor de deur. Dat betekent een nieuwe lente met nieuwe kansen voor ons om te bewijzen, dat we het nog steeds niet verleerd zijn. Althans niet wat betreft tennis. Zeker nu het weer om het echie gaat. Dan gaat het erom spannen. Dan moeten we diep gaan. Dan dienen we veel, zo niet alles, uit de kast te halen. Dan worden we geacht tot het gaatje te gaan. De grenzen op te zoeken. (Je merkt, dat ik de sportpagina’s in mijn ochtendblad dagelijks niet oversla). 

Lees meer

Hoi Kees

Hoi Kees,

Om maar direct met een cliché in huis te vallen: voor jou en de jouwen de allerbeste wensen. Ook dat kun je op meer dan één manier uitleggen. Soms wens je dat iemand toe als hij er heel slecht aan toe is...

Om dan maar meteen te volgen met een sportbericht. Ik ontvang jouw mail op het hetzelfde moment dat ik tientallen kinderen voorbij zie flitsen en/of -krabbelen. Ik bevind me niet in Thialf in Heerenveen, maar sta vanuit mijn huiskamer een oer-Hollands winters tafereel te aanschouwen. Kinderen gaan vandaag niet naar school, maar schaatsen op straat. Ik woon op een soort eiland met in het midden woningen. Daaromheen een echte klinkerstraat, een plek waar ijzel ervoor zorgt dat we hier een ideale ronde vierhondermeterschaatsbaan hebben. Er rijdt zelfs een man van mijn leeftijd rond - zo’n type dat niet van maandag tot en met vrijdag buiten de deur werkt, maar zeven dagen per week druk in touw is, zo’n man  dus - op oerdegelijke Friese doorlopers! Samen met zijn kleinzoon hebben ze ijspret voor meer dan twee. Het enige wat nog ontbreekt in dit Uffelter pretparadijs is een koek-en-zopietent. Maar niet getreurd, want mijn huisgenote heeft vorige week met een redelijk vooruitziende blik worst en zuurkool ingeslagen, die vanavond warm opgediend op tafel komen. Dat is toch ook passende winterse kost? Wat mij tevens verlangend doet uitzien naar de stamppotmaaltijden die op 30 januari bij de officiële opening van het vernieuwde clubgebouw in het HTC-home worden geserveerd. Waarmee ik dan toch via een enigszins ingewikkelde omweg bij het tennis ben beland. Ach ja, medevaklui zeggen altijd: ‘het beste nieuws ligt op straat’.

Lees meer

Goede Gerard

Goede Gerard

Dit is nou een prima moment om een brief aan je te schrijven. Ik zou immers kunnen volstaan met een ‘gelukkig nieuwjaar’, een wens die sterk kan verschillen van inhoud met de plek van de klemtoon. En laat hem alsjeblieft niet in de categorie vallen van ‘fijne dag verder’, ‘alles goed?’ en dergelijke m.i. vaak lege kreten. Geef er maar eens een letterlijk antwoord op (‘Fijne dag? Ik heb een begrafenis en een wortelkanaalbehandeling’) en zie de verwarring van de (ver?)wenser: “Wat zegt-ie nou? Wat heb ik gevraagd?”.

 

Lees meer

Harde realiteit

Goede Gerard

Je maakt het mij, terecht, niet gemakkelijk om over voetballers en hun malheur te schrijven. En ik heb daaraan eerlijk gezegd ook geen enkele behoefte. Het levert me geen nieuws (nieuws moet voldoen aan de volgende eisen: het moet nieuw zijn, relevantie hebben en actueel zijn) en is ook om andere redenen niet interessant. En als je het vergelijkt met de echte wereldproblemen dan vliegt mij het schaamrood naar de kaken. En daarmee wil ik zeker niet de persoonlijke ellende van zieke mensen ontkennen of kleineren.

Lees meer

Levende legende

Hoi Kees,

 

Even geen tennisonderwerp deze keer. Alles moet wijken voor dat uitzonderlijke nieuwsfeit van vorige week: Johan Cruijff heeft longkanker. Net zoals vele duizenden landgenoten. Uitermate vervelend voor hem/hen en zijn/hun naasten. Maar Cruijff is een Bekende Nederlander. Omdat hij ‘s lands beste voetballer ooit is. Omdat hij als trainer/coach eveneens succesvol was. En omdat hij nog steeds onnavolgbaar is als groot filosofisch denker. Hij is bij leven al een legende, sterker nog is door velen al heilig verklaard. 

Lees meer

Goede Gerard

Goede Gerard

Je blijkt ook nu weer een ouderwets mens te zijn. En op mijn (onze) leeftijd kun je dat als een compliment in je zak steken. Waar modernere mensen de meest idiote en kwetsende zaken over anderen de wereld in slingeren met behulp van facebook, twitter en andere internet-gerelateerde media, toon jij je de schrijver die overlegt alvorens te publiceren. Hulde.

Lees meer

Tot de volgende keer

,,Tot de volgende keer.’’ Dat zei een van mijn neven kortgeleden bij de afscheidsbijeenkomst van een tante, die de gezegende leeftijd van 89 jaar had bereikt. Die neef, een van mijn leeftijdsgenoten, zie ik bijna nooit. Wij ontmoeten elkaar enkel bij begrafenissen en crematies van familieleden. En dat zijn er heel veel geweest, want mijn vader was er een van twaalf kinderen. En allen waren getrouwd, dus tel maar uit. Inderdaad, 24. Die tante was de een na laatste levende van al die Veerkampen en aangetrouwden. Dus de volgende keer zal de allerlaatste zijn, als mijn vaders jongste zus  het leven laat. En waarschijnlijk zal een van ons tweeën - mijn neef of ik - de ander vergezellen op diens laatste tocht op deze aardbodem. 

Lees meer

Goede Gerard

Goede Gerard,

Nog eentje dan, vóór en voor het einde van 2014. Nee, wees niet bang: dit gaat geen obligate terugblik worden op het lief en leed waarmee ons bestaan blijkt te moeten worden omzoomd. Je kent me, hè, ‘vooruit kijken’ is de boodschap.
Zeker als je tennist moet je vooruit kijken, heb ik ooit eens geleerd. Niet achterom kijken als je partner de bal aanvalt; vóór je moet je aan de bewegingen van je tegenstander lezen op welke komende actie je alert moet zijn. Veel belangrijker vind ik het argument, dat wanneer je omkijkt en je partner niet helemaal ‘zuiver op slag’ is, je de door hem/haar misgeslagen bal in je snuit krijgt in plaats van op je achterhoofd. Het is natuurlijk in beide gevallen een onprettige ervaring, maar de kwetsbaarheid van het gezicht is toch aanmerkelijk veel groter dan die van het achterhoofd.

Lees meer

Hoi Kees

Hoi Kees,

Je vraagt mij vooral vooruit te kijken. Dat verzoek krijg ik op een moment dat ik behoorlijk wat uurtjes luistergenot achter de rug heb (met nog twee dagen te gaan) van de Top 2000 op Radio 2. En ook net op een moment dat ik onderuitgezakt kijk en luister naar de vierde aflevering op Nederland 3 van de Top 2000 a gogo. Ja Kees, je leest het goed: Radio 2 en Nederland 3. Want die afschuwelijke, zelfs ronduit afstotende term NPO kan ik niet uit mijn strot en mijn pc krijgen. Niet in 2014. Niet in 2015. Nooit niet.

 

 

Lees meer