Chèr Gérard, Goede Gerard

 Je zult na je Franse vakantie-uitstap toch warempel weer een beetje Nederlands verstaan. Ik ga in elk geval in onze landstaal door.
Dank voor je uitgebreide epistel en voor de ons HTC-ers geboden mogelijkheid meer inzicht te krijgen in het reilen en zeilen (is het in dit geval lopen en hopen?) van clubgenoten tijdens de 4-daagse. 

Bovendien geef je ons een prachtig beeld van je eigen doen en laten buiten onze zo prachtige, inderdaad vergeleken met niet minder dan jouw zeven (&) heuvelen, vrij platte provincie. Ik constateer een aantal veelzeggende feiten:
1.             Nog nooit heb je hier in onze omgeving tijd gehad of genomen om een brief te schrijven met de omvang als je vorige. Verder niks te doen? Heimwee?
2.             Op de tennisbaan was het ons verboden om tegen jou te zeuren over de aanschaf van een ‘fiets met ondersteuning’. Ook als we betoogden, dat je op zo’n fiets best wel een bagagedrager             dwars achterop kon laten monteren, wilde je er niet van horen. Nu gebruik je een simpel fietstochtje bij jou in de omgeving om toch eens goed na te denken over die volgende stap in de             fysieke afbraak.
3.             Jammer dat je de heikele financiële situatie, waarin Lies en ik voortdurend verkeren, misbruikt om mijn fietsbezit te kleineren. Als gedragen kleding van de oudere broer of zuster, mocht ik de         fiets van Lies gebruiken toen zij een nieuwe kocht. En als je goed gekeken hebt, heb je gezien dat ik zelfs het zadel in twee termijnen heb moeten kopen.
4.             Je staat op de zondagochtend heel vroeg op om naar ZKV-fenomeen A.L. Snijders te luisteren. Een net opgevoed mens staat op om naar de kerk te gaan. Ja, jij gaat ook naar de kerk, maar             wat ga je daar doen? Naar A.L. Snijders luisteren.

Waaruit maar weer blijkt dat je levenswandel intrigerend is en aanleiding voor een brief. Je tennist ook in Groesbeek weer, dat verbaast me niks. Maar raggen is wel even wat anders, zo’n bevredigende tijdsbesteding vind je niet één-twee-drie terug. En het feest ter gelegenheid van de nieuwe verlichting, de winterkoning-competite, waar we samen -laat ik maar zeggen- veel lol aan hebben beleefd, is dat daar allemaal ook aanwezig? Of moet je je troosten met vier dagen per jaar, waarop wandelaars hun martelgang beleven? Zeker als daar ook nog van die dappere HTC’ers tussen lopen.
Nu jullie dochter Maaike haar onderkomen heeft gevonden, kun je je meer concentreren op je eigen leven in een eigen omgeving, waar vanuit je de contacten met haar kunt blijven houden. Dat doet me denken aan het bezoek dat je hebt gebracht aan A.L. Snijders, in de kerk nog wel. Een hint wellicht naar de reguliere dienstvoerder van die kerk wat betreft de nodige tijd om een verhaal over het voetlicht te brengen? Voor mij in elk geval wel; het is mooi geweest met deze brief.

Heb en doe het goed, doe geen dingen die ik niet zou doen.

Hartelijke groet

 

Kees

Hoi Kees, dag Gerard Overzicht