Goede Gerard

Je compenseert het uitblijven van mijn brieven met een brief van respectabele lengte over hoe ‘vroeger’ en ‘nu’ weer mooi samensmelten. De lengte is weliswaar respectabel, maar de waarde van de brief zit toch vooral in de inhoud. Je zult merken dat ik de kracht van deze uitspraak ga misbruiken om een kortere brief aan je (en onze lezertjes…) te schrijven.
Je doet me blozen door me ‘erkend stapper-met-andere-heren’ te noemen. Laat ik je uit die ervaring dan één besluit uit deze groep meegeven, dat is ingegeven door de gevorderde leeftijd waar deze groep, na en ondanks een bloemrijke levenswijze, is aangeland: we spreken vijf minuten over onze kwalen en vijf minuten over de belasting en daarna niet meer.
Voordeel is, dat iedereen zich gerechtigd voelt om zijn kwalen te noemen, alhoewel we aan die vijf minuten meestal ruimschoots tekort komen. En praten over de belastingen kan dan over hoofdpunten gaan, als ‘belastingen moesten verboden worden’, ‘zelfs dat kleine beetje pensioen dat ons rest, wordt nog belast’ en dergelijke.