Laat ik het wat kleiner houden en me beperken tot de eigen leefomgeving. Tot Havelte, dus, zoals jij zelf aangaf. Ik volg je blindelings in je oproep mensen een goeie kans te geven om goeie dingen te doen. Als voorbeeld stipte je de zoektocht naar andere sportaccommodaties aan, waar het gemeentebestuur dit jaar wellicht een besluit over wil nemen. Maar pas nadat de mening van de inwoners is gepeild. Ik betwijfel overigens of er dan wel door B&W van Westerveld krachtdadig wordt opgetreden. Zie - zoals jij ook al optikte (in ietwat mildere bewoordingen) - het tenenkrommende gepruts met het redelijk braakliggende terrein in de Meerkamp. Daar waar jongeren en andere woningstarters dolgraag een eigen dak boven hun hoofd willen hebben. Of kijk naar de zoektocht van de wat ouderen, die via het woonproject Knarrenhof een nieuw plekje onder de zon in het centrum van Havelte ambiëren. Maar ja, hun wens conflicteert met het belang van veelal autochtone Havelters, die de ijsbaan voor geen goud willen opgeven. ‘Kom niet aan ons erfgoed‘ hoor je ze denken. 

Goed nadenken en serieus naar elkaar luisteren leiden tot sterke besluiten, is jouw stellige overtuiging. Daar zeg je me wat. Hier dringt zich in het eerste deel van je zin al een groot probleem op: goed nadenken. Natuurmonumenten weet er alles van. In haar grote wijsheid heeft die organisatie bedacht dat er in de vrije natuur op en langs de Startbaan grote houten hekken moeten verschijnen. Met als doel: het weren van mountainbikers op de paden, die door het landschap lopen.

Nou wandel ik daar al enkele jaren dagelijks (met en zonder hond), maar ik ben in al die tijd nog geen mountainbiker tegengekomen. Niet één, nimmer, nooit. Ik vermoed dat een persoon ooit heeft geklaagd dat hij of zij last had van een zwerm terreinfietsers aldaar. Natuurmonumenten attent: mooi plannetje achter het bureau bedacht, fluks actie ondernomen, dure hekken in de grond gestampt. Overleggen en serieus luisteren naar meerdere bewoners? Ho maar! Het gevolg: het terrein is inmiddels ontoegankelijk voor mensen in een rolstoel, voor mensen die een rollator nodig hebben, voor wandelaars met een kinderwagen. 

Ik noem dat prutswerk van een organisatie, die er prat op gaat, dat ze inclusief zo goed bezig is. Wat  die lui in werkelijkheid doen is juist het uitsluiten van bevolkingsgroepen. Kees, mag ik dat met recht grensoverschrijdend gedrag vinden? Of heb jij een betere benaming? 

En daar komt bij dat gebrek aan nadenken nog iets bij. Als je je had verdiept in de beweegredenen en het handelen van de gemiddelde mountainbiker, dan weet je gewoon dat die het fijn vindt om obstakels tegen te komen. Dat vindt-ie niet echt vervelend. In tegendeel. Anders had hij wel zijn weg gevonden op die fraai aangelegde asfaltwegen, waar ons land zo beroemd om is. Hoe dom kun je zijn. Zo sloot Natuurmonumenten dus 2021 ‘succesvol’ af, nadat ze in dat jaar eerst het terrein van de Startbaan grondig ter hand hadden genomen. Brem en orchidee? Hupsakee, weg ermee!

Die andere natuurgrootgrondbezitter hier ter stede, Staatsbosbeheer, kon in diezelfde contreien wat daadkracht betreft vanzelfsprekend niet achterblijven. Honderden bomen neergehaald. Fraai spul om CO2 in de lucht af te vangen, met wortels die lekker water slurpen. En of dat nog niet genoeg was, werden vervelende sloten dichtgeplempt. Met als gevolg dat het overtollige water een andere manier vindt om weg te stromen. Fietsers, ruiters, paarden en wandelaars staan plotseling tientallen meters aan plassen te wachten.  Wat te doen? Boswachter Henckel en Staatsbosbeheer bedenken een ‘slimme’ oplossing. Een waarschuwingsbord ter hoogte van de trambaan aldaar! Zodat recreanten een andere route kiezen. Ja dat houdt het water vast tegen. De boswachter heeft met name voor wandelaars nog een geweldig advies: gewoon laarzen aantrekken. ,,En anders is het gebied groot genoeg om dit punt te vermijden.’’ In navolging van die laatste tip wil ik Staatsbosbeheer nog wel verder helpen: Nederland is groot genoeg om elders bomen te kappen en sloten dicht te gooien. 

De boswachter nogmaals in de Meppeler Courant: ,,Dat het daarna natter wordt, is niet erg voor de natuur.’’ Nee, maar wel voor Havelters en andere aardbewoners. ‘Wie de geneugten van de natuur wil consumeren, zit hier anno 2022 met de gebakken peren’, zou ik zeggen. Of ga ik nou een grens over, Kees?

Groeten,

Gerard