Het woord Voorzitter met een hoofdletter V mag dan taalkundig incorrect zijn gespeld, het geeft wel prima weer hoeveel waardering de overige clubleden voor zijn werkzaamheden hebben. Het bordje hangt daar niet voor niets als blijvende herinnering aan Ruud. Het complex was enkele jaren terug met de nieuwbouw van het materiaalhok en de overkapping van het terras niet tot stand gekomen zonder zijn inbreng. Hij was niet de bouwer of architect - dat waren andere HTC-vrijwilligers - maar was wel de onvermoeibare aanjager van het geheel. Of ’de stille kracht’ zoals medetoernooi-organisator Alexander van Dijk hem noemde.  De oud-voorzitter besteedde daarnaast uren aan de betere hand-en-spandiensten tijdens de bouw.

Dat het bestuur voor deze huldiging het Open toernooi aangreep als ideale gelegenheid lag ook enigszins voor de hand. Immers in dit toernooi staat de organisatoren één ding voorop: sportiviteit, een begrip dat bij Ruud wat betreft HTC altijd op nummer 1 staat. En die sportiviteit wordt ook verwacht van tennissers en bezoekers die in deze toernooiweek hun talenten wel eens willen showen tijdens ballenblikken omwerpen, hoefijzer gooien, spijkerslaan en andere spelletjes. Want het tennisomlijstingsprogramma staat in het teken van oud-Hollands. Dat Alexander van Dijk in zijn toespraakje daarmee impliciet naar de inmiddels 77-jarige pleinvernoemer naast hem verwees, zij hem vergeven. Hij had in elk geval onbedoeld de lachers op z’n hand.      
Om een lang verhaal kort te maken: hoog tijd om Ruud in het zonnetje te zetten. En met bubbels en taartjes, voorzien van zijn beeltenis, op hem te proosten. Dat smaakte overigens prima. En naar meer lekkers tijdens deze toernooiweek?